PjongCzang 2018: mieli alergię na pływanie, więc rodzice zapisali ich na short track. Teraz przeszli do historii węgierskiego sportu

Bracia Shaoang Liu i Shaolin Sandor Liu, którzy z Viktorem Knochem i Csaba Burjanem zdobyli pierwszy w historii złoty medal zimowych igrzysk dla Węgier, przygodę ze sportem zaczęli od pływania. Wizyty na basenie kończyły się chorobami, więc rodzice wybrali short track.

Bracia Liu Sandor Shaolin (z lewej) i Liu Shaong nie ukrywali radości po wywalczeniu złotego medalu

Foto: PAP/EPA/TATYANA ZENKOVICH

Węgrzy triumfowali w rywalizacji sztafet w short tracku na 5000 m, wyprzedzając Chińczyków i Kanadyjczyków. Prowadzenie objęli dopiero na ostatnim z 45 okrążeń.

Przeszli do historii, bo do tej pory zawodnicy z naddunajskiego kraju mieli w dorobku z zimowych igrzysk tylko sześć medali: dwa srebrne i cztery brązowe (wszystkie w łyżwiarstwie figurowym).

Na letnich olimpiadach Węgrom wiedzie się od lat znacznie lepiej - mają 500 medali, w tym 175 złotych.

Cała sztafeta węgierska to rodzeni Węgrzy. Shaolin Sandor Liu i Shaoang Liu mają ojca chińczyka, węgierską matkę. Obaj urodzili się w Budapeszcie, od dziecka mają wyłącznie węgierskie obywatelstwo. Umieją mandaryński, ale tylko tyle łączy ich z Chinami

— Dawid Brilowski (@BrilovD96) 22 lutego 2018

22-letni Shaolin Sandor i o dwa lata młodszy Shaoang Liu, którzy urodzili się w Budapeszcie, mają ojca Chińczyka i matkę Węgierkę.

Rozpoczynali przygodę sportową od jednej z najbardziej popularnych dyscyplin w ich kraju - pływania. Basen nie służył jednak ich zdrowiu i rodzice zaprowadzili braci na lodowisko.

W 2013 roku w Debreczynie odbywały się mistrzostwa świata w tej dyscyplinie i ojciec przyszłych medalistów nie tylko zabrał synów na zawody, ale także nawiązał kontakty z reprezentacją Chin w short tracku, co zaowocowało zaproszeniem obydwu nastolatków na treningi do "Państwa Środka".

- Byliśmy tam półtora roku. Przed wyjazdem nie osiągaliśmy sukcesów, ale po powrocie wszystko już wygrywaliśmy - powiedział Shaolin Sandor, który w 2014 roku został mistrzem świata juniorów na 500 m.

Dwa lata później, jako dwudziestolatek, został w Seulu mistrzem świata na tym dystansie w rywalizacji seniorów. W Pjongczangu nie udało mu się zdobyć indywidualnego medalu –zarówno na 500, jak  i 1500 metrów kończył na piątej pozycji.