Obecna kadra Peru nie posiada wielu znanych w Europie zawodników. Nie oznacza to oczywiście, że reprezentanci tego kraju nie prezentują odpowiedniego poziomu. Ważną postacią w drużynie jest napastnik Andre Carillo, który przez kilka sezonów występował w Sportingu Lizbona. W lidze portugalskiej pokazywał się z dobrej strony, jednak ostatnie wypożyczenie do angielskiego Watfordu nie było zbyt udane. Dużo lepiej w klubie radzi sobie aktualnie Christian Cueva. Pomocnik Sao Paulo FC aspiruje do bycia liderem zarówno w klubie, jak i w kadrze. Rozgrywający słynie z dobrego dryblingu i niekonwencjonalnych zagrań. Ewentualny dobry występ w Rosji może mu zapewnić transfer do niezłego klubu w Europie.

Peruwiańczycy liczą także na doświadczonego Pedro Gallese, który od czterech lat jest etatowym bramkarzem ich kadry. Podopieczni trenera Gareki będą musieli poprawić jednak defensywę - w południowoamerykańskich eliminacjach stracili najwięcej bramek spośród piątki drużyn, które awansowały na turniej.

Potomkowie starożytnych Inków przez wiele lat należeli do futbolowej czołówki Ameryki Południowej. Nie oznaczało to jednak częstego udziału w mistrzostwach świata, co można tłumaczyć dużą konkurencją w konfederacji CONMEBOL.

Spośród czterech dotychczasowych startów Peruwiańczyków na mundialach najbardziej udany był ten z 1970 roku. Na boiskach Meksyku udało im się bowiem wyjść z grupy, co w ówczesnym realiach oznaczało miejsce w ćwierćfinale. W najlepszej ósemce "Los Incos" znaleźli się także osiem lat później, gdy awansowali do drugiej fazy grupowej. Tam jednak ulegli Brazylii, Polsce i Argentynie.
Zwłaszcza ten ostatni pojedynek, przegrany gładko 0:6, wzbudził duże kontrowersje. Wysoka wygrana pozwoliła organizującej mundial Argentynie awansować do wielkiego finału, a stało się to kosztem "Canarinhos". Brazylijskie media w katastrofalnej postawie Peruwiańczyków doszukiwały się drugiego dna.

Nikomu nic nie udowodniono, ale faktem jest, że po turnieju Argentyna udzieliła zaprzyjaźnionemu państwu ze stolicą w Limie preferencyjnie oprocentowanych kredytów tłumaczonych "pomocą gospodarczą" znajdującemu się w trudnej sytuacji krajowi.

Ostatni raz Peruwiańczycy pokazali się na mistrzostwach w 1982 roku. Nie był to jednak występ udany: odpadli już w fazie grupowej, a udział w turnieju zakończyli wysoką przegraną (1:5) z... Polską. Największe sukcesy peruwiańskiego futbolu (awanse na MŚ 1970, 1978 i 1982 oraz wygrana w Copa America 1975) związane były z najwybitniejszym piłkarzem w historii tego kraju - Teofilo Cubillasem. Wraz z końcem kariery legendarnego napastnika dla futbolu w Peru nastały trudniejsze czasy.

Piłkarze "La Blanquiroja" przyzwoicie spisywali się przez lata w mistrzostwach kontynentu, jednak wciąż brakowało im awansu na najważniejszy turniej. Działo się tak głównie ze względu na silnych przeciwników, z którymi przychodziło rywalizować w eliminacjach. Brazylia, Argentyna, Urugwaj, Kolumbia, Chile, Paragwaj, Ekwador - te kraje skutecznie pozbawiały Peruwiańczyków nadziei na kolejne mundialowe awanse. Nie pomagało nawet posiadanie piłkarzy tej klasy, co Claudio Pizarro lub Norberto Solano.

Symptomem progresu kadry były dwa brązowe medale wywalczone na Copa America: w 2011 i 2015 roku. W 2016 roku, podczas jubileuszowego turnieju Copa America Centenario, Peruwiańczycy odpadli po rzutach karnych z Kolumbią w ćwierćfinale, jednak potrafili także ograć w grupie Brazylię. Gra kadry prowadzonej przez Argentyńczyka Ricardo Garekę wyglądała coraz lepiej, co przełożyło się także na udany występ w eliminacjach do rosyjskiego turnieju.

5. miejsce w granych systemem ligowym eliminacjach strefy CONMEBOL dało awans do interkontynentalnego barażu, gdzie wystarczyło tylko pokonać niżej notowaną Nową Zelandię. Na wyjeździe Peruwiańczykom udało się bezbramkowo zremisować, by w Limie pewnie wygrać po golach Jeffersona Farfana i Christiana Ramosa. Cały kraj ogarnął szał radości, a władze... ustanowiły wolnym od pracy dzień przypadający po meczu rewanżowym.

Optymizm tylko umocniły marcowe zwycięstwa w sparingach nad innymi uczestnikami mistrzostw: Chorwacją oraz Islandią. "Los Incos" pojadą do Rosji pełni wiary, jednak ostatnia decyzja Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu w Lozannie (CAS) tymczasowo ostudziła ich euforię. Sędziowie przedłużyli bowiem aż do stycznia przyszłego roku dyskwalifikację kapitana i największej gwiazdy drużyny Paolo Guerrero.

Napastnik Flamengo Rio de Janeiro, który w eliminacjach mundialu zdobył pięć goli, został ukarany za wykrycie w jego organizmie kokainy. Były piłkarz m.in. Bayernu Monachium i Corinthians Sao Paulo bronił się, że pozytywny wynik był efektem spożycia herbaty z liści kokainy, jednak CAS nie dało tym tłumaczeniom wiary.

Ostatecznie snajpera zobaczymy w Rosji - Federalny Sąd Najwyższy w Szwajcarii zawiesił karę i umożliwił Guerrero grę.

Peruwiańczycy mierzą co najmniej w wyjście z grupy, ale los nie ułatwił im wcale zadania. W grupie C zagrają z Francją, Danią oraz Australią. O ile "Tricolores" wydają się być faworytami w tym zestawie, o tyle pozostałe trzy drużyny czeka zapewne ciężka walka o drugie miejsce. Walka, w której Latynosi wcale nie muszą być bez szans.