"Enemy of My Enemy". Powstanie polsko-amerykański film o rotmistrzu Pileckim

Powiązany Artykuł

Szlak ucieczki Witolda Pileckiego z Auschwitz. Zobacz serwis specjalny

Pamięć o bohaterze

Jak podaje "Rzeczpospolita", o planach stworzenia filmu "Enemy of My Enemy" ("Wróg mojego wroga" poinformowały portal Deadline Hollywood oraz czasopisma filmowe "Variety" i "Screen International". Koprodukcja, której reżysera i obsady jeszcze nie znamy, ma być filmowana w Polsce i we Włoszech. Jej budżet wyniesie ponad 220 milionów złotych, z czego 6 milionów to wsparcie finansowe Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Scenariusz "Enemy of My Enemy" napisał Matt King, aktor i scenarzysta odcinków seriali, w oparciu o wydaną w 2010 roku książkę "Ochotnik" ("Il Volontario") Marca Patricelliego. Jedną z amerykańskich producentek filmu Jayne-Ann Tenggren, znana z realizacji głośnego "1917" w reżyserii Sama Mendesa.

Powiązany Artykuł

SZLAKIEM PILECKIEGO #1 KORZENIE

Posłuchaj

Rozmowa z prof. Marco Patricellim, autorem biografii rotmistrza Witolda Pileckiego "Ochotnik". Audycję prowadzi Ewa Stocka-Kalinowska (PR, 2010) 29:51

Dodaj do playlisty

Dodaj do playlisty

To nie jedyna produkcja o rotmistrzu Pileckim, o jakiej mówi się w tym roku. 1 września będzie miał oficjalną premierę - pokazywany już w maju w Muzeum Ofiar Komunizmu w Waszyngtonie - film Krzysztofa Łukaszewicza i Leszka Wosiewicza "Raport Pileckiego", powstał we współpracy Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej oraz Telewizji Polskiej.

Powiązany Artykuł

SZLAKIEM PILECKIEGO #2 ŻYWOTY RÓWNOLEGŁE. KIM BYŁ PRAWDZIWY TOMASZ SERAFIŃSKI?

Podobnie jak "Enemy of My Enemy", polski obraz skupia się na jednym z największych wyzwań, których podjął się Pilecki - przedostania się jako ochotnik do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz i jego dokładnej infiltracji. W główną rolę wcielił się Przemysław Wyszyński, Marię Pilecką zagrała Paulina Chapko. W obsadzie filmu znaleźli się także m.in. Marek Jakus, Karol Wróblewski i Paweł Paprocki. Muzykę skomponował Michał Lorenc.

Powiązany Artykuł

SZLAKIEM PILECKIEGO #3 ŚLEDZTWO, PROCES, KACI

Ochotnik

Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 roku w Ołońcu w Rosji, gdzie jego rodzina została zesłana przez władze rosyjskie wskutek represji za udział w powstaniu styczniowym. Jego dziadek, Józef Pilecki, 7 lat spędził na zesłaniu na Syberii. Pochodził z rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Leliwa. Witold Pilecki jako 17-latek walczył w samoobronie wileńskiej, dowodząc placówką w Ostrej Bramie w 1918 roku. Potem uczestniczył w akcji rozbrajania Niemców. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej i Bitwie Warszawskiej 1920 roku.

Powiązany Artykuł

SZLAKIEM PILECKIEGO #4 SZEŚĆ TWARZY ODWAGI

W 1939 był szefem sztabu organizacji Tajna Armia Polska. Później walczył w szeregach Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. W 1940 roku dał się schwytać Niemcom i jako Tomasz Serafiński w nocy z 21 na 22 września 1940 roku trafił do Auschwitz. Tam zorganizował siatkę konspiracyjną i przesyłał meldunki, w których opisywał zbrodnicze funkcjonowanie obozu. Stworzona przez niego organizacja - Związek Organizacji Wojskowych - z czasem rozrosła się do wielu komórek ulokowanych w kilku komandach. Należeli do niej między innymi narciarz Bronisław Czech i rzeźbiarz Xawery Dunikowski. Objęła też kilku więźniów funkcyjnych. Nie była jednak jedyną działającą w obozie organizacją. Celem Pileckiego było połączenie wszystkich grup konspiracyjnych i przygotowanie powstania.

Z Auschwitz uciekł w kwietniu 1943 roku. Później działał w konspiracji. W 1944 roku brał udział w Powstaniu Warszawskim. Walczył w I batalionie zgrupowania Chrobry II. Jako dowódca 2. Kompanii - w rejonie Dworca Pocztowego, w jednej z najdłużej bronionych redut powstańczych, tzw. Reducie Witolda. Po kapitulacji dostał się do niemieckiej niewoli. Gdy został uwolniony w 1945 roku, dołączył do 2. Korpusu generała Władysława Andersa.​

W październiku 1945 roku, na rozkaz generała, wrócił do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą na rzecz 2 Korpusu. Zorganizował siatkę wywiadowczą i rozpoczął zbieranie informacji wywiadowczych o sytuacji w Polsce - o żołnierzach Armii Krajowej i 2. Korpusu więzionych w obozach NKWD i deportowanych do Związku Sowieckiego. Prowadził też wywiad w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, MON i MSZ. Meldunki były przekazywane na Zachód przez kurierów.

Rotmistrz Pilecki nie wykonał rozkazu generała Andersa, polecającego mu opuszczenie Polski w związku z groźbą zatrzymania. Został aresztowany 8 maja 1947 roku. Jego proces trwał krótko - od 3 do 15 marca 1948 roku. Rotmistrz usłyszał liczne zarzuty dotyczące rzekomej zdrady stanu. Podczas rozpraw propaganda komunistyczna nazywała go "zdrajcą" i "płatnym najemnikiem imperialistów". Prokuratorem oskarżającym Pileckiego był major Czesław Łapiński, przewodniczącym składu sędziowskiego - podpułkownik Jan Hryckowian - obaj dawni oficerowie AK.

15 marca 1948 roku rotmistrz został skazany na karę śmierci. Prezydent Bolesław Bierut nie zgodził się na ułaskawienie Witolda Pileckiego. O wstawiennictwo proszono też ówczesnego premiera Józefa Cyrankiewicza, byłego więźnia Auschwitz. Ten nie tylko nie pomógł, ale przywłaszczył sobie legendę rotmistrza. To o Cyrankiewiczu mówiono, że tworzył konspirację w obozie. Wyrok na Witoldzie Pileckim wykonano 25 maja 1948 roku w więzieniu mokotowskim na Rakowieckiej. Strzał w tył głowy oddał Piotr Śmietański, zwany "katem z Mokotowa".

Wraz z rotmistrzem sądzono 7 innych osób, między innymi Marię Szelągowską i Tadeusza Płużańskiego - oboje zostali skazani na karę śmierci, zamienioną potem na dożywocie. Wyrok skazujący Witolda Pileckiego został unieważniony w 1990 roku przez Wojskowy Sąd Najwyższy.

"Rzeczpospolita"/IAR/mc