Przyjęcie chrześcijaństwa oznaczało dla państwa pogańskiego wstąpienie do wielkiej wspólnoty europejskiej cywilizacji. 966 rok to jedna z kluczowych dat w historii Polski. Mieszko I po przyjęciu chrztu stał się władcą chrześcijańskim, co pozwalało mu utrzymywać pełnoprawne kontakty z innymi władcami chrześcijańskiej Europy. Dzięki temu jego rządy pochodziły z nadania boskiego, co skutecznie umacniało jego władzę nad poddanymi i pozwalało na większą centralizację i reformację państwa. Kler, który zaczął napływać na terytoria Polski, podnosił jej poziom cywilizacyjny (m.in. poprzez nowoczesne w tym czasie techniki gospodarcze), a ośrodki religijne wpływały na rozwój życia artystycznego.
W żywocie świętego Metodego, znajduje się jednak krótka informacja, sugerująca, że rok 966 może nie być pierwszą datą chrztu. Czytamy w nim:
Pogański Książe, bardzo potężny siedząc w Wiśle, urągał chrześcijanom i szkody im wyrządzał posławszy więc do niego rzekł Metody: dobrze byłoby gdybyś dał się ochrzcić dobrowolnie na swej ziemi, bo inaczej będziesz wzięty w niewolę i zmuszony przyjąć chrzest na ziemi cudzej, wspomnisz moje słowo.
Czy znaczy to, że któryś z naszych książąt, przed dojściem do władzy Mieszka I, mógł przyjąć chrzest w obrządku Cyryla i Metodego? Jeśli tak - to dlaczego ta akcja chrystianizacji poniosła fiasko?
(pepe)
POSŁUCHAJ: w Sezonie na Dwójkę, Katarzyna Kobylecka o domniemany chrzest Polski przed 966 rokiem pyta prof. Romana Michałowskiego i prof. Jacka Banaszkiewicza (23.06.2008). (27,04 MB)
