W Światowym Dniu Pomocy Humanitarnej Polska Akcja Humanitarna ostrzega, że następne lata przyniosą kolejne rekordy, a świat będzie musiał mierzyć się z coraz większą liczbą kryzysów.
Kryzysy humanitarne wydają nam się dość odległą perspektywą, choć w tym momencie aż 240 mln osób wymaga pomocy humanitarnej z powodu wojen, głodu czy katastrof naturalnych wywołanych zmianami klimatu. Nie trzeba szukać daleko – tuż za naszą wschodnią granicą toczy się konflikt zbrojny, przez który niemal 3,5 mln Ukraińców pilnie potrzebuje wsparcia ze strony organizacji międzynarodowych. Podobnych, przeciągających się konfliktów jest zresztą o wiele więcej.
Kryzys klimatyczny, który dotychczas kojarzył się głównie z tragicznymi doniesieniami z daleka, coraz ostrzej dotyka kraje Północy. Tornado w Czechach, niszczycielskie powodzie w Niemczech, szalejące pożary w Grecji i Turcji dobitnie pokazują, że ekstremalne zjawiska pogody zaczynają dotykać w zasadzie wszystkich regionów świata. Najgorzej sytuacja wygląda w państwach, które nie mają środków na ochronę przed skutkami zmian klimatu. Zeszłoroczne powodzie w Sudanie Południowym doprowadziły do gwałtownego załamania się miejscowego rolnictwa i szybkiego wzrostu poziomu głodu w kraju.
Pomimo przeszkód, zagrożeń i ograniczeń epidemicznych, to właśnie niewiele ponad 500 tys. pracowników humanitarnych codziennie dociera do setek milionów osób w potrzebie. To ludzie z wielkim poczuciem odpowiedzialności za drugiego człowieka, ale przede wszystkim specjaliści w swoich dziedzinach: lekarze, logistyczki, inżynierowie czy koordynatorki programów. Tak jak w PAH, w zdecydowanej większości są nimi obywatele krajów, w których udzielana jest pomoc, ponieważ to oni znają najlepiej potrzeby lokalnej ludności.
W Światowym Dniu Pomocy Humanitarnej z Heleną Krajewską z PAH rozmawia Ewa Plisiecka