Druskieniki to miasto na Litwie, położone nad brzegiem Niemna, znane ze swoich zdrowotnych właściwości. Występują tu liczne źródła mineralne i pokłady borowiny. Nazwa miejscowości pochodzi najprawdopodobniej od litewskiego słowa druskininkas oznaczającego człowieka zajmującego się warzeniem soli.
Po I wojnie światowej miasto znalazło się na terytorium Polski. Popularność uzdrowiska wzrosła znacznie dzięki Józefowi Piłsudskiemu, który wielokrotnie w nim wypoczywał. W latach 1929-1932 polscy architekci poczynili wielkie starania w kwestii rozbudowania kurortu. Pod kierunkiem dr Eugenii Lewickiej zbudowano „Zakład Leczniczego Stosowania Słońca, Powietrza i Ruchu”, w którym na początku powstały szatnie męskie, zaprojektowane przez Edgara Norwertha, a w 1931 r. szatnie damskie według projektu architekta zdrojowego Jana Jabłońskiego. W 1932 roku wybudowano dwa żelbetowe baseny według projektu inż. Aleksandra Szniolisa. W 1931 roku według projektu Jana Jabłońskiego wybudowano w parku zdrojowym modernistyczną Pijalnię Wód Mineralnych.
Park w Druskienikach Foto: Mirek Osip-Pokrywka
W 1928 roku Druskieniki zostały uznane za uzdrowisko posiadające charakter użyteczności publicznej. Bywali tu także Józef Ignacy Kraszewski, Stanisław Moniuszko, Juliusz Osterwa, Hanka Ordonówna.
O tym wyjątkowym miejscu dla polskiego dziedzictwa na Wschodzie opowiada Mirek Osip-Pokrywka, znawca Kresów, podróżnik i autor i współautor kilkunastu przewodników i albumów fotograficznych, w tym „Leksykonu Zabytków Architektury Kresów Wschodnich” i ostatnio wydanego albumu ”Kresy. Śladami wielkich Polaków”.
Cykl "Śladami polskiego dziedzictwa na Wschodzie" powstaje we współpracy z Fundacją Pomoc Polakom na Wschodzie.
Audycja finansowana jest ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach zadania publicznego dotyczącego pomocy Polonii i Polakom za granicą.
Audycję zrealizowała Magdalena Górecka-Balcer.
Teksty czytał Janusz Szydłowski.
Do wysłuchania programu zaprasza Katarzyna Semaan.