Polskie Radio we wrześniu 1939 roku odegrało pionierską rolę jako
masowe medium na żywo relacjonujące przebieg wojny, podtrzymujące na
duchu obywateli i przekazujące światu barbarzyństwo Niemców, które
wstrząsnęło społecznością międzynarodową. W tamtym czasie Rozgłośnia
Polskiego Radia w Warszawie posiadała potężną, liczącą prawie 9200
płyt, kolekcję płyt gramofonowych, na których utrwalono „na żywo”
dokumenty dźwiękowe z wydarzeń historycznych, wypowiedzi mężów stanu,
dowódców wojskowych, naukowców i artystów. Takie zapisy poprzez swoją
wyjątkowość, przekazanie emocji w głosach mówców, stanowiły prawdziwy
skarb i dziedzictwo kulturowe. Dlatego wobec nieuchronnego upadku
stolicy, pod koniec września 1939 roku bohaterska załoga Rozgłośni
Polskiego Radia w Warszawie, która pozostawała na swoich stanowiskach
do ostatniej chwili, podjęła decyzję: wynieść z rozgłośni i ukryć u
zaufanych osób depozyt historycznie bezcennych płyt gramofonowych
nagranych we wrześniu.