Jest to tzw. druga ustawa de regulacyjna przygotowana przez rząd. Pierwsza
ustawa deregulacyjna weszła w życie 1
lipca, umożliwia m.in. składanie w urzędach oświadczeń zamiast zaświadczeń,
odpisów i wypisów.
Natomiast w drugiej ustawie de regulacyjnej zaproponowano min.:
Niewliczanie zobowiązań z tytułu realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego
do długu publicznego i deficytu sektora finansów publicznych.
Likwidację „Monitora Polskiego B”, i tym samym zniesienie obowiązku ogłaszania
w nim sprawozdań finansowych.
Skrócenie okresu przedawnienia – z 10 do 5 lat – należności z tytułu składek
wobec ZUS i KRUS.
Wydłużenie okresu wykorzystania przez pracownika zaległego urlopu – z 31 marca
do 30 września roku następnego.
Zniesienie obowiązku uzyskiwania opinii rzeczoznawców od BHP w kwestii
projektów budowy lub przebudowy obiektów.
Zmniejszenie częstotliwości przekazywania przez płatnika ubezpieczonemu
informacji o zapłaconych za niego składakach do ZUS i NFZ – nie będą one
przekazywane co miesiąc, ale raz na rok lub - na żądanie pracownika - częściej.
Do ustawy zgłoszono poprawki, a więc wraca ona do Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne
Państwo”.
/IAR/ Elżbieta Mamos
