Butthole Surfers, The

Butthole Surfers to amerykańska grupa z kręgu alternatywnego rocka, którą w 1981 założyli w San Antonio w Texasie dwaj studenci zainteresowani muzyką niezależną: Gibby Haynes i Paul Leary.

The Butthole Surfersmat. promocyjne

Butthole Surfers to amerykańska grupa z kręgu alternatywnego rocka, którą w 1981 założyli w San Antonio w Texasie dwaj studenci zainteresowani muzyką niezależną: Gibby Haynes i Paul Leary. Po wielokrotnych zmianach personalnych w trakcie niemal 30 lat działalności, klasyczny skład stanowią grający ze sobą od 1983 trzej muzycy: główny wokalista i saksofonista Gibby Haynes, gitarzysta Paul Leary i perkusista King Coffey oraz druga perkusistka Teresa Nervosa (Taylor)i basista Jeff Pinkus.

Pośród żarliwych fanów The Butthole Surfers  można wymienić takie tuzy alternatywy jak Jello Biafra, lider Dead Kennedys i założyciel wytwórni Alternative Tentacles, który zaprosił ich do wspólnych koncertów i wydał ich pierwszą EPkę "Butthole Surfers (1983)" (znaną też jako "Brown Reason to Live" lub "Pee Pee the Sailor") czy Kurt Cobain z Nirvany, który umieścił tę płytkę w swoich "Dziennikach" wśród 10 ulubionych albumów.

Wydany w 1987 longplay "Locust Abortion Technician" uchodzi za najmocniejszy w dyskografii zespołu, a jego autorzy dzięki wyjątkowemu połączenie punku, heavy metalu i psychodelii  uważani są za prekursorów stylu grunge.

W latach 80tych zespół zasłynął dzięki dzikim i pełnym chaosu dekadenckim i obscenicznym show, w szczególności z udziałem striptizerki Kathleen Lynch, słynnej "nagiej tancerki" Surfersów.
W 1992 ku zaskoczeniu fanów The Butthole Surfers podpisali kontrakt z mainstreamową wytwórnią Capitol. Jej nakładem w 1993 ukazał się album "Independent Worm Saloon", którego produkcją zajął się John Paul Johnes z Led Zeppelin i z którego pochodzi pierwszy radiowy hit grupy "Who Was In My Room Last Night?"

W 1993 Haynes zaangażował się w grupę P, w której grał m.in. Johnny Depp i Flea (Red Hot Chilli Peppers). Dopiero w 1996 ukazał się nowy studyjny album "Electriclarryland" - jedyna złota płyta i zarazem pierwszy komercyjny sukces Surfersów. Singiel "Pepper" znalazł się na pierwszym miejscu Billboard'u wśród Modern Rock Tracks. Piosenki Butthole Surfers zaczęły się pojawiać w wielkich hollywoodzkich produkcjach (Baz Luhrmann's Romeo + Juliet and John Carpenter's Escape from L.A.).

W 2004 Haynes promując swój solowy projekt "Gibby Haynes and His Problem", zapowiadał kolejny studyjny album Surfersów, na który fani czekają do dziś. W 2008 reaktywowany "klasyczny" skład z 1989 roku wznowił koncerty w Stanach i w Europie, grając m.in. na festiwalu All Tomorrow's Parties.

Jedyne oficjalne video zespołu "Blind Eye Sees All" (Detroit 1985): 

Dyskografia:
Butthole Surfers EP (1983)
Live PCPPEP (1984)
Psychic... Powerless... Another Man's Sac (1984)
Rembrandt Pussyhorse (1986)
Locust Abortion Technician (1987)
Hairway to Steven (1988)
Double Live (1989)
Pioughd (1990)
Independent Worm Saloon (1993)
The Hole Truth... and Nothing Butt (1995)
Electric Larryland (1996)
After the Astronaut (1998)
Weird Revolution (2001)
Humpty Dumpty LSD (2002)

(mat. prasowe)