Tomczak Grzegorz
Ostatnia aktualizacja:
30.12.2008 19:21
W kamienicy przy Krochmalnej 8 mieszkają nieszczęśliwie zakochana Hanka, krochmalny szopenista, artystka – śpiewaczka. Jest też miejscowy opowiadacz – Grzegorz Tomczak.
W kamienicy przy Krochmalnej 8 mieszkają nieszczęśliwie zakochana Hanka, krochmalny szopenista, artystka – śpiewaczka. Jest też miejscowy opowiadacz – Grzegorz Tomczak.
"Krochmalna 8" to tytuł sztuki, którą Tomczak napisał na potrzeby Teatru Piosennego Pod Pretekstem. Sztuki, której przesłanie jest proste: każdy ma jakichś sąsiadów. Tomczak zachęca, by zwracać na nich uwagę, słuchać ich opowieści, dzielić się z nimi osobistymi historiami.
Ten bard, kompozytor i poeta urodził się w Gnieźnie w 1954 roku. Jego wielką - uskutecznianą od lat - pasją jest piosenka autorska. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu zdobył w 1979 pierwszą nagrodę podczas Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie. W tym samym roku pojawił się na deskach opolskiego amfiteatru, gdzie wziął udział w koncercie debiutantów podczas XVII Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki. Rok później wystąpił w tym samym miejscu w ramach koncertu piosenki literackiej. Tomczak wrócił do Opola w 1995, wówczas zagrał w trakcie koncertu Kraina Łagodności. Od samego początku jego twórczość wiąże się z nurtem poezji śpiewanej. Na scenie potrzebuje jedynie krzesełka, na którym siada, by z pomocą gitary akustycznej opowiadać swoje liryczne historie. Potrafi wytworzyć bardzo intymną atmosferę.
Na fonograficzny debiut artysta musiał czekać blisko dwadzieścia lat. Płyta "Ja to mam szczęście" ukazała się w 2001 roku. Ale publiczność od lat znała i nuciła z bardem jego piosenki. Jedną z nich, "Tango na głos, orkiestrę i jeszcze jeden głos", przed laty nagrała Maryla Rodowicz. Poeta pisał teksty dla Andrzeja Zauchy, Ryszarda Rynkowskiego, Zbigniewa Wodeckiego. Obrazował też muzyczne ilustracje Zbigniewa Górnego wykorzystywane w filmach. Na koncie Grzegorza Tomczaka znajduje się jeszcze jeden krążek - "Świat to za mało" z 2008 roku. Ponadto piosenki artysty można znaleźć na licznych kompilacjach spod znaku poezji śpiewanej. Studyjne nagrania ukazują Tomczaka z innej strony niż występy na żywo. Nie stroni od większej ilości gitar, wspomaga się dźwiękami fortepianu, perkusji. Jego płyty są efektem wspólnej pracy kilkunastoosobowego zespołu instrumentalistów.
(mk)