X
Szanowny Użytkowniku
25 maja 2018 roku zaczęło obowiązywać Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r (RODO). Zachęcamy do zapoznania się z informacjami dotyczącymi przetwarzania danych osobowych w Portalu PolskieRadio.pl
1.Administratorem Danych jest Polskie Radio S.A. z siedzibą w Warszawie, al. Niepodległości 77/85, 00-977 Warszawa.
2.W sprawach związanych z Pani/a danymi należy kontaktować się z Inspektorem Ochrony Danych, e-mail: iod@polskieradio.pl, tel. 22 645 34 03.
3.Dane osobowe będą przetwarzane w celach marketingowych na podstawie zgody.
4.Dane osobowe mogą być udostępniane wyłącznie w celu prawidłowej realizacji usług określonych w polityce prywatności.
5.Dane osobowe nie będą przekazywane poza Europejski Obszar Gospodarczy lub do organizacji międzynarodowej.
6.Dane osobowe będą przechowywane przez okres 5 lat od dezaktywacji konta, zgodnie z przepisami prawa.
7.Ma Pan/i prawo dostępu do swoich danych osobowych, ich poprawiania, przeniesienia, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania.
8.Ma Pan/i prawo do wniesienia sprzeciwu wobec dalszego przetwarzania, a w przypadku wyrażenia zgody na przetwarzanie danych osobowych do jej wycofania. Skorzystanie z prawa do cofnięcia zgody nie ma wpływu na przetwarzanie, które miało miejsce do momentu wycofania zgody.
9.Przysługuje Pani/u prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego.
10.Polskie Radio S.A. informuje, że w trakcie przetwarzania danych osobowych nie są podejmowane zautomatyzowane decyzje oraz nie jest stosowane profilowanie.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronach dane osobowe oraz polityka prywatności
Rozumiem
Muzyka

Sharleen Spiteri

Ostatnia aktualizacja: 26.11.2008 09:10
Sharleen przyszła na świat w Glasgow, 7 listopada 1967 roku. Kiedy w dzieciństwie uczyła się gry na pianinie i gitarze, nie sądziła, że będzie jej dane związać przyszłość z muzyką.
Mimo iż jest Szkotką, duszę ma wybitnie amerykańską. Muzyczne fascynacje Sharleen Spiteri oscylują wokół soulu, funku spod znaku wytwórni Motown, dla której nagrywali m.in. Jackson 5 i Stevie Wonder. Jest także fanką popowego country w stylu Dusty Springfield. W utworach piosenkarki słychać wyraźne echa twórczości jej idoli.

Sharleen przyszła na świat w Glasgow, 7 listopada 1967 roku. Kiedy w dzieciństwie uczyła się gry na pianinie i gitarze, nie sądziła, że będzie jej dane związać przyszłość z muzyką. Po ukończeniu szkoły pracowała w zakładzie fryzjerskim. W 1986 spotkała basistę Johny’ego McElhone, z którym założyła grupę Texas. Nazwę zaczerpnięto z filmu "Paris, Texas" wyreżyserowanego przez Wima Wendersa (reżyser m.in. "Miasta Aniołów") w 1984 roku. W 2001 roku członkowie grupy dali wyraźny upust swojej fascynacji filmem Wendersa, nadając koncertowemu DVD tytuł "Texas, Paris".

W 1989 roku Texas nagrywają pierwszą płytę "Southside". Wydany przez wytwórnię Mercury krążek zawiera mieszankę popu, soulu i rocka, podlaną szczyptą funku. Texas nigdy nie zdecydowali się na woltę muzyczną, cały czas konsekwentnie udoskonalając swój styl, którego ważnym elementem jest głos Spiteri. Artystka nie tylko śpiewa w swoim zespole, gra także na gitarze i – podczas nagrań w studio – na klawiszach. Jest również autorką sporej części repertuaru.

Debiut Texas wspiął się na trzecie miejsce brytyjskiej listy bestsellerów. Kolejne płyty nie sprzedawały się już tak dobrze, aż do przebojowej "White On Blonde" z 1997 roku. Od tego czasu Texas są prawdziwą gwiazdą.

Spiteri nie ogranicza się wyłącznie do działalności w macierzystym zespole. W 2005 roku wsparła Niemców z Rammstein w piosence "Stirb nich vor mir" z albumu "Rosenrot". Wokalistka ma także na koncie płytę solową "Melody" z 2008 roku. Stylistyka "Melody" nawiązuje do amerykańskiej muzyki z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Dużo tutaj zbieżności z twórczością Nancy Sinatry czy wspomnianej na początku Dusty Springfield. Do dziś sprzedano 250 tysięcy egzemplarzy krążka, który promują jak dotąd trzy single: "All The Times I Cried", "Stop, I Don’t Love You Anymore”" i "It Was You". Pierwszy z wymienionych utworów regularnie plasował się w najlepszych trzydziestkach brytyjskich list, płyta w szczytowym momencie zajmowała trzecią pozycję.

(mk)