Davis Miles

Miles Dewey Davis III przyszedł na świat 26 maja 1926 roku w Illinois. W historii muzyki zapisał się jako wielka indywidualność, człowiek mający wkład w rozwój jazzu na każdym jego etapie.

Miles Dewey Davis III przyszedł na świat 26 maja 1926 roku w Illinois. W historii muzyki zapisał się jako wielka indywidualność, człowiek mający wkład w rozwój jazzu na każdym jego etapie.

Jego matka – pianistka bluesowa – chciała, aby Miles uczył się grać na skrzypcach. Jednak kiedy miał 9 lat, dostał na urodziny pierwszą trąbkę, a formalną edukację na tym instrumencie rozpoczął w wieku 13 lat.

Po osiągnięciu pełnoletności Davis przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie dołączył do kwintetu Charliego Parkera, z którym nagrywał pierwsze be-bopowe płyty. Już w tym czasie zaczynał kształtować swoje unikalne brzmienie, które w przyszłości stanie się jego znakiem charakterystycznym.

Jego kariera zaczęła się szybko rozwijać, gdy miał zaledwie 22 lata. Udzielał się wtedy jako sideman przy nagrywaniu płyt i na koncertach wielu znanych muzyków. W tym czasie rozpoczął również pracę w nonecie, który grał aranżacje m.in. Gila Evansa. Z tym ostatnim Davis dokonał później wielu przełomowych projektów. Jednym z ważniejszych owoców tej współpracy był album "Birth Of The Cool".

Na początku lat 50. Davis grał z "wielkimi" jazzu w przeróżnych kombinacjach małych grup, czyli tak zwanych combo. Kolaborował z takimi muzykami, jak: Sonny Rollins, Kenny Clarke, Horace Silver, Thelonius Monk czy Charles Mingus.

W 1955 roku Miles założył swój tzw. Pierwszy Wielki Kwintet, w skład którego wchodzili: John Coltrane, Red Garland, Paul Chambers i Philly Joe Jones. Pierwsze ich nagrania zostały uwiecznione na "Round About Midnight". W 1958 roku do zespołu dołączył Julian "Cannonball" Adderley i tak zrodził się sekstet, którego najbardziej znanym nagraniem jest "Milestones".

Następnie Davis współpracował z big-bandem Gila Evansa, czego efektem było nagranie opery George’a Gershwina "Porgy And Bess".

Przełomowym momentem była płyta "Kind Of Blue", uważana zarówno przez krytyków, jak i słuchaczy za arcydzieło. Jest też najlepiej sprzedającym się albumem jazzowym w historii. Zaś dla wielu muzyków to materiał inspirujący do poszukiwań nowych brzmień.

Po wielu nagraniach akustycznych w twórczości artysty przyszedł czas na tzw. okres elektryczny. W tym czasie powstało wiele nagrań z wykorzystaniem gitary elektrycznej i elektrycznych fortepianów. Były to początki tzw. fusion jazzu.

W ostatnim okresie działalności (1981–1991) Davis nagrywał przede wszystkim z młodymi muzykami. Jednymi z bardziej znanych, którzy "wykluli się" u Davisa, są basista Marcus Miller i gitarzysta John Scofield.

Miles Davis dwukrotnie wystąpił w Polsce na Jazz Jamboree. Zmarł 28 września 1991 roku.



https:\/\/www.milesdavis.com/
https:\/\/www.myspace.com/milesdavis/
https:\/\/www.lastfm.pl/music/Miles+Davis/