fot. massiveattack.co.uk
W 1987 roku, jako odnoga najbardziej popularnego soundsystemu w Wielkiej Brytanii – The Wild Bunch – trzech utalentowanych chłopaków postanowiło wspólnie rozpocząć karierę jako Massive Attack. Robert Del Naja, graficiarz rozpoznawany częściej jako 3D, Grant Marshall, czyli Daddy G, oraz Andrew "Mushroom" Vowles z roku na rok zdobywali coraz większą popularność, grając trip-hop, przez nich samych nazywany Bristol soundem. Ich siła i talent tkwią w niesamowitych umiejętnościach łączenia ogromnej liczby stylów, od punka, przez reggae, kończąc na R’n’B.
Co ciekawe, w czasie pierwszej wojny w Zatoce Perskiej (2 sierpnia 1990 – 28 listopada 1991), brytyjskie media starały się ograniczyć używania słów bezpośrednio kojarzących się z wojną, dlatego na ten czas muzycy postanowili zmienić nazwę na bardziej politycznie poprawne – Massive.
Pierwszy singiel Massive Attack wydało już w roku 1988. "Any Love" zaśpiewany przez Tony’ego Bryana został początkowo zapisany tylko na płycie winylowej.
"Blue Lines"
Dwa lata później z Sharą Nelson i Trickym nagrali "Daydreaming", który choć pojawił się na wydanej w 1991 roku płycie "Blue Lines", nie zdobył takiej popularności jak inne single z krążka. Absolutnymi hitami okazały się "Safe From Harm" i "Unfinished Sympathy". Bristol sound odświeżył zmurszały muzyczny rynek – miks stylów, jaki serwował Massive Attack, był dla niego jak nadmorska bryza, co zauważyli nie tylko słuchacze, ale też krytycy. Okazało się, że mieszanka sampli pożyczonych od takich sław jak Pink Floyd, Herbie Hancock czy Isaac Hayes, to strzał w dziesiątkę.
Po sukcesie debiutanckiej płyty przyszedł czas na niekończące się trasy koncertowe i... powrót do studia. Tym razem głosu grupie użyczyła między innymi Tracey Horn, wokalistka Everything But The Girl, Nicolette Suwoton oraz Horace Andy i w wyniku wspólnej pracy powstał album "Protection" – krążek, który znalazł się w pierwszej dziesiątce płyt wszech czasów ogłoszonej przez opiniotwórczy magazyn "Rolling Stone". Była to ostatnia płyta, na której pojawił się Tricky. Po niej zaczął realizować solowe projekty. Dwa lata po premierze Massive Attack otrzymał prestiżową Brit Award w kategorii Najlepsze nagranie dance.
"Mezzanine"
W 1998 roku ukazał się ostatni krążek sygnowany wszystkimi trzema nazwiskami. Na "Mezzanine" prawdziwi koneserzy mogli usłyszeć silne wpływy Elizabeth Fraser i brzmienia, które wyniosła ze swojego projektu Cocteau Twins. Znajdziemy tam jeden z najpopularniejszych utworów Massive Attack – "Teardrop". Płyta obfitowała w dźwięki gitarowe, co nie bardzo podobało się Volwesowi, który z tego powodu niedługo po premierze podziękował pozostałym chłopakom za współpracę. Zastąpił go Neil Davidge. Na przerwę w pracy, z uwagi na narodziny córki, zdecydował się także Grant Marshall.
"Teardrop"
Aż pięć lat później, w zmienionym składzie i ze wsparciem Sinéad O’Connor, grupa wydała czwartą płytę pt. "100th Window", która znowu osiągnęła niemały sukces, plasując się na 1. miejscu listy przebojów Wielkiej Brytanii.
Kawałki Massive Attack wykorzystywali twórcy takich hitów filmowych jak "The Matrix", "Prison Break", "House" czy "Sliver". Nic więc dziwnego, że w 2004 roku Robert Del Naja, Neil Davidge i Alex Swift nagrali instrumentalny soundtrack do filmu "Danny The Dog" (w USA "Unleashed"). W 2008 roku pojawiły się pierwsze wzmianki o pracach nad kolejnym krążkiem.
(magwer)
www.massiveattack.co.uk/
www.lastfm.pl/music/Massive+Attack/
www.myspace.com/massiveattack
