Oasis to brytyjska grupa rockowa pochodząca z Manchesteru. W jej skład wchodzą: Liam Gallagher (główny wokal), Noel Gallagher (gitara prowadząca, wokal), Gem Archer (gitara rytmiczna) i Andy Bell (gitara basowa). Oprócz oficjalnych członków zespołu regularnie występuje z nimi Zak Starkey (perkusja) i Jay Darlington grający na klawiszach (wcześniej w Kula Shaker). Noel Gallagher jest głównym kompozytorem i to on, wraz ze swoim bratem Liamem, założył zespół w 1993 roku. Oasis to grupa absolutnie ukochana przez swój naród – nie bez powodu każda studyjna płyta trafiła na pierwsze miejsce w brytyjskim zestawieniu Album Top 40.
Od początku istnienia Oasis to właśnie bracia Gallagher są motorem napędzającym zespół. Można powiedzieć, że swój sukces zawdzięczają skorzystaniu z prawdziwie rockandrollowych wzorców. Postawili na chwytliwe melodie i proste riffy jakby żywcem wyjęte z muzyki The Beatles i okrasili je nutą skandalu (m.in. bójki braci i wielokrotne odejścia z zespołu Noela). Na efekty nie trzeba było długo czekać. Tuż po podpisaniu kontraktu z londyńską wytwórnią Creation Records w kwietniu 1994 roku ukazał się singiel "Supersonic". Wywołał spore zainteresowanie w Wielkiej Brytanii, podobnie jak dwa kolejne: "Shakermaker" i "Live Forever".
"Supersonic"
Jeszcze w tym samym roku ukazała się debiutancka płyta Oasis "Definitely Maybe". Poprzedzona wspomnianymi singlami odniosła ogromny sukces komercyjny – była najszybciej sprzedającym się debiutem w historii brytyjskiej fonografii.
Album został nagrany w nieco innym składzie niż obecny. Poza Gallagherami Oasis tworzyli koledzy ze szkoły Liama: Paul "Bonehead" Arthurs (gitara), Paul McGuigan (gitara basowa) i Tony McCarroll (perkusja). Muzyka Oasis została natychmiast określona mianem britpopu i "Definitely Maybe" wywołało wieloletni szał na ten gatunek.
[----- Podzial strony -----]W 1995 roku Oasis wybrali się ze swoją muzyką za ocean – z powodzeniem, debiutancka płyta sprzedała się tam w 0,5 mln egzemplarzy. W międzyczasie z zespołu odszedł Tony McCarroll, którego szybko zastąpił Alan White. W październiku ukazał się album "(What’s The Story) Morning Glory?" i wtedy zaczęło się prawdziwe szaleństwo na punkcie Oasis. Pierwsze miejsca we wszelkich możliwych zestawieniach, wielkie przeboje "Wonderwal", "Don’t Look Back In Anger", "Roll With It" , pięciokrotna platyna w Stanach. Światowa britpopmania nie ominęła Polski – pewno wielu z Was wciąż nie może zapomnieć "Wonderwall" granego do znudzenia przez wszystkie muzyczne media.
"Wonderwall"
Sierpień 1997 to premiera trzeciego albumu "Be Here Now". Poprzedził go singiel "D’You Know What I Mean" i natychmiast stał się przebojem. Szał związany z Oasis trwał nadal. Kolejny oszałamiający sukces komercyjny w Europie i w USA być może nieco wystraszył muzyków, bo dość prędko znikli ze sceny i uraczyli fanów jedynie zbiorem stron B singli "Masterplan" w 1998 roku. Zespół zaszył się w studiu nagraniowym i pracował nad kolejną płytą. W trakcie jej nagrywania nastąpiły kolejne zmiany w składzie – odszedł Paul Arthurs, a dołączyli Andy Bell oraz Gem Archer. Efektem wspólnej pracy był album "Standing On The Shoulder Of Giants", który trafił do sklepów zimą 2000 roku. Tytuł wziął się od słów Izaaka Newtona: "Jeśli widzę dalej, to tylko dlatego, że stoję na ramionach olbrzymów". Na single wybrano utwory "Go Let It Out", "Who Feels Love" i "Sunday Morning Call”. Czwarta pełnowymiarowa płyta Oasis promowana była wielkim tournee, które objęło również Polskę. Zwieńczeniem trasy koncertowej był album koncertowy "Familiar To Millions".
zapis występu na Wembley
W tym okresie moda na stylizowanych na Beatlesów chłopców powoli dobiegała końca. Wydany w 2002 roku krążek "Heathen Chemistry" (2002) nie powtórzył sukcesu poprzedników. Bez większego echa przeszedł singiel "The Hindu Times", lepiej miał się dopiero "Stop Crying Your Heart Now". Siła Oasis nadal jednak tkwiła w występach na żywo, na które niezmiennie ściągały rzesze fanów.
Wiele miesięcy po ukazaniu się "Heathen Chemistry" muzycy wrócili do studia. Nie spodobał im się jednak efekt pierwszej sesji nagraniowej, dlatego cały materiał trafił do kosza. "Don’t Believe The Truth" urodziło się dopiero w maju 2005 roku. Album uznano za najsłabszy w historii zespołu i na całym świecie (poza Wielką Brytanią rzecz jasna) zwiastowano schyłek kariery Gallagherów i spółki. Oni sami chyba też nie czuli się najlepiej, ponieważ w listopadzie 2006 roku, wbrew wcześniejszej jawnej niechęci dotyczącej wydawania albumów składankowych, na rynek trafił właśnie taki album i nosi tytuł "Stop The Clocks".
6 października ukazał się siódmy studyjny krążek Oasis - "Dig Out Your Soul". Jej producentem jest Dave Sardy, który pracował przy ostatnim studyjnym krążku Oasis - "Don't Believe The Truth" z 2005 roku. Materiał nagrywany był w studiach przy Abbey Road, a miksowany w Los Angeles.
(ap)
