Ql Music/ Przemysław Bednarczyk
Urodziła się w 1971 roku w Szczecinie i tam też, już jako nastolatka, stawiała swoje pierwsze kroki jako wokalistka zespołów Szklane Pomarańcze, Kafel, No Way Out czy Vivid. Można ją było także usłyszeć w chórkach punkrockowego Pidżama Porno i Aliansu, czy na EP-ce "Ku przyszłości" zespołu Dezerter. Współpraca z formacją Dum-Dum i jej założycielem Piotrem Banachem zaowocowała zaproszeniem jej w 1992 r. do nowego projektu Piotra – zespołu Hey. To właśnie ten ruch zadecydował o późniejszej karierze Kasi, która razem z zespołem, w miesiąc po rozpoczęciu grania, otrzymała II nagrodę festiwalu w Jarocinie oraz w 1993 r. została uhonorowana Paszportem "Polityki" w kategorii estrada.
Po nagraniu z Hey czterech płyt, które kilkakrotnie pokryły się platyną, w 1996 r. przyszedł czas na zmiany. Kasia urodziła syna i wydała na świat pierwsze solowe dzieło pt. "Puk.Puk" z singlowymi "O nas" i "Jeśli wiesz, co chcę powiedzieć..." wykorzystanym w filmie Krzysztofa Krauzego "Gry uliczne". Większość utworów zawartych na krążku skomponował Piotr Banach, ale nie zabrakło także wkładu Andrzeja Smolika i Marcina Macuka, członka zespołu Pogodno.
"Jeśli wiesz, co chcę powiedzieć"
[----- Podzial strony -----]Swoimi elektronicznymi dźwiękami płyta odbiegała od muzyki tworzonej w ramach Hey, jednak zyskała aprobatę krytyków i fanów, którzy zwrócili szczególną uwagę na teksty Nosowskiej. Rezultatem była złota płyta oraz dwa Fryderyki dla Kasi jako autorki roku oraz za najlepszy album alternatywny. W tym samym roku użyczyła swojego głosu w utworze "Nim stanie się tak" zespołu Voo Voo.
Praca nad kolejnymi krążkami z Hey nie zakłóciła solowej kariery i już dwa lata później ukazał się jej drugi album "Milena", którego producentem został Andrzej Smolik. Produkcja była ponownie dobrze przyjętą kontynuacją elektronicznego trendu z domieszką drum’n’bassu, a promował ją między innymi utwór "Zoil" z udziałem Kazika Staszewskiego oraz „Gdy rozum śpi”, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej filmu Władysława Pasikowskiego "Demony wojny wg Goi".
"Zoil"
Kontynuacja współpracy ze Smolikiem zaowocowała wydanym w 2000 r. krążkiem "Sushi", który ponownie przyniósł Kasi dwa Fryderyki za alternatywny album roku i autora roku. Płytę określano jako najbardziej dojrzałą w dotychczasowym dorobku wokalistki. Z niej pochodzą m.in. utwory "Keskese" i "Tfu". W 2001 r. Kasia zaangażowała się także w pracę przy projekcie Yugoton, dla którego wykonała trzy utwory, a w nich duet z Pawłem Kukizem "Rzadko widuję cię z dziewczętami".
Ql Music/Przemyslaw Bednarczyk
Cała solowa kariera Kasi odbywała się z jednoczesnymi sukcesami w zespole Hey, otrzymywanymi nagrodami i wydanymi w sumie dziesięcioma płytami sygnowanymi nazwą zespołu. Jej najświeższym solowym dokonaniem jest album "UniSexBlues", który ukazał się w maju 2007 r. i tym razem w całości został stworzony przy udziale Marcina Macuka znanego z częściowej współpracy przy pierwszej płycie. Krążek łączy w sobie różnorodność, do tej pory uważanych za wykluczające się gatunków takich jak r’n’b, disco, reggae, pop i blues. Płytę promuje singiel "Era retuszera", który w kategorii piosenka roku otrzymał Fryderyka 2008. Dzięki "UniSexBlues" Kasia po raz trzeci w swojej solowej karierze otrzymała Fryderyka za album roku muzyki alternatywnej, autora roku i wokalistkę roku. Na tej samej gali zespół Hey został także uhonorowany nagrodą za album roku - rock/metal. W 2008 r. Kasia została laureatką Fenomenów "Przekroju" "za rzadkie wyczucie klasy, ucho do dobrych tekstów, głos do śpiewania i nieprzeciętny nos do współpracowników".
(af)
https:\/\/www.nosowska.pl/
https:\/\/www.myspace.com/unisexblues
https:\/\/www.lastfm.pl/music/Nosowska/
