Pięć lat bez Tadeusza Nalepy

- Przed wyjściem na scenę potrafił opowiedzieć pieprzny żart, by za chwilę zagrać "Modlitwę" tak, że ciarki przechodziły po plecach - tak ojca polskiego bluesa wspominał w Trójce Mariusz Wilczyński. Wybitny muzyk zmarł 4 marca 2007 roku.

Tadeusz Nalepa, 01.07.2006, Dni Mikołowa

Foto: źr. Wikimedia Commons/Jan Mehlich/lic.CC

Przyjaźń znanego reżysera filmów animowanych i Tadeusza Nalepy rozpoczęła się około roku 1979. To wtedy młody adept Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, zafascynowany muzyką Breakoutu, zdecydował się poszukać kontaktu z gitarzystą swojego ulubionego zespołu. By zdobyć adres idola Wilczyński uciekł się do blefu i oświadczył ojcu Tadeusza Nalepy, że szuka kontaktu do jego syna w związku z filmem, który planuje nakręcić.

- Gdy dotarłem do domu Nalepy w Józefowie, nikogo nie zastałem. Zasnąłem w lesie przy jego podwórku. Gdy usłyszałem jego głos, zerwałem się na równe nogi. Trochę się wystraszył. Mógł sobie pomyśleć, że jakieś Yeti wyszło z lasu, bo ja miałem 2 metry wzrostu, ponad 100 kilogramów masy i nastroszone włosy - wspominał pierwsze spotkanie z Tadeuszem Nalepą Mariusz Wilczyński. Zapoczątkowana wtedy znajomość muzyka i rysownika szybko przeistoczyła się w przyjaźń, która przetrwała aż do śmierci Nalepy w 2007 roku.

W "Trójkowym Wehikule Czasu" Wilczyński w rozmowie z Jerzym Sosnowskim wspominał anegdoty związane z Nalepą.

- Był artystą z największą charyzmą spośród tych, których poznałem. Najbardziej inteligentnym facetem na świecie, a jednocześnie bardzo złośliwym. Ale tą złośliwością nie krzywdził ludzi - wspominał Wilczyński, który w audycji określił Nalepę mianem Milesa Davisa polskiej muzyki.

- Wszyscy z nim chcieli grać, mimo że zespół trzymał żelazną ręką i miał twarde zasady, np. na próby muzycy nie mogli zabierać swoich dziewczyn...

Aby wysłuchać wspomnień Mariusza Wilczyńskiego, wystarczy kliknąć w ikonę dźwięku w boksie "Posłuchaj".

Audycja "Trójkowy Wehikuł Czasu" - w Trójce, w soboty, o godz. 18.