Niespodziewanie bo w środę (23.03) Mikołaj Ziółkowski odwiedził studio Programu Alternatywnego (Trójka) i zapowiedział kolejne gwiazdy festiwalu Heineken Open'er 2010.
Grace Jones
Jest bez wątpienia jedną z najbardziej wyrazistych, najbardziej kontrowersyjnych i najbardziej rozpoznawalnych postaci świata rozrywki. Urodzona na Jamajce niezwykłej urody wokalistka, modelka i aktorka jest aktywna artystycznie od lat 70-tych, nadal zadziwiając swoim wizerunkiem kolejne pokolenia odbiorców jej sztuki.
Ikona stylu, muza Andy’ego Warhola, bywalczyni Studio 54, gwiazda muzyki disco, charakterystyczna aktorka znana z ról m.in. w "Bondzie" i "Conanie", odważnie odsłaniająca swoje ciało w trakcie koncertów i performance’ów demoniczna piękność, rzucająca się na goszczących ją w programach dziennikarzy artystka, mimo swojego wieku nadal pozostaje aktywna na scenie muzycznej. W 2008 roku po niemal dwudziestu latach od wydania ostatniej płyty wokalistka wydała swój dziesiąty album długogrający. Za wydanie "Hurricane" odpowiedzialna jest wytwórnia Wall Of Sound, jedna z najważniejszych oficyn kreujących kształt obecnej sceny elektronicznej na świecie. W nagraniu albumu brali udział m.in. Sly and Robbie, Brian Eno, Tricky i Tony Allen. Przeróżne wpływy muzyczne i kilka pokoleń muzyków zaangażowanych w projekt pokazują tylko, jak fascynującą i złożoną postacią jest Jones. Reggae’owa wibracja, rockowa energia i brud, blask disco i nowoczesna elektronika - to wszystko stanowi o sile "Hurricane".
Występ Grace Jones może być jednym z najbardziej zadziwiających koncertów podczas tegorocznej edycji Open’era, bowiem od ponad 30 lat Jones znana jest z niesamowitej ekspresji scenicznej, futurystycznych kostiumów i niemal teatralnej atmosfery panującej podczas jej występów.
Yeasayer
To niewątpliwie objawienie ostatnich kilkunastu miesięcy. Właśnie ukazał się drugi album kwartetu pt. "Odd Blood".
Muzyki Yeasayer nie da się łatwo określić - elektronika i disco łączy się z rockiem, a psychodeliczne klimaty świetnie komponują się z wpływami afrykańskimi i bliskowschodnimi harmoniami. Być może to efekt szerokich zainteresowań członków zespołu (jako inspiracje wymieniają Davida Bowie, Wu Tang Clan i Fleetwood Mac), a być może to wpływ nowojorskiego Brooklynu, który muzycy obrali sobie za siedzibę. Jak wiadomo, w ciągu ostatnich lat to właśnie tam powstaje najwięcej ciekawych projektów muzycznych z MGMT na czele. Ze swoim otwartym stylem Yeasayer wpisują się znakomicie w panteon nowojorskiej alternatywy, niedaleko im przecież do LCD Soundsystem czy Sonic Youth.
Bez reklam, własnymi środkami, wykorzystując siłę swojej muzyki i z pomocą jednoosobowej wytwórni członkowie Yeasayer sprzedali dziesiątki tysięcy debiutanckiego albumu "All Hour Cymbals". W ciągu swojej krótkiej historii zdołali już zagrać na takich festiwalach jak Glastonbury i Roskilde czy Lollapalooza. W lutym tego roku grupa ruszyła w trasę koncertową po Europie i Stanach Zjednoczonych, dlatego też tego zjawiskowego zespołu nie mogło zabraknąć na tegorocznej edycji Open’era.
Druga płyta Yeasayer
Regina Spektor
Klasycznie wykształcona pianistka, zainspirowana twórczością Joni Mitchell, Boba Dylana, Toma Waitsa oraz tradycją rosyjską i żydowską, dzięki swoim kompozycjom i intrygującej barwie głosu szybko zyskała uznanie na nowojorskiej scenie muzycznej. Sukces zdobyty w jednej z muzycznych stolic zwrócił uwagę całego świata na talent młodej wokalistki.
Dziewięcioletnia Regina wyjechała z rodzicami z Rosji w 1989 roku osiadając na nowojorskim Bronksie. Wychowana w artystycznej atmosferze (ojciec – fotograf, matka – nauczycielka muzyki), od najmłodszych lat pobierała nauki gry na fortepianie. Edukację prowadzoną pod okiem renomowanych wykładowców Spektor zakończyła z wyróżnieniem w Purchase College. Równocześnie zainteresowała się też mniej akademickimi gatunkami muzycznymi, w tym hiphopem, rockiem i punkiem, angażując się w offową scenę East Village. Zyskując poklask intelektualnej elity Nowego Jorku młoda wokalistka przyciągnęła uwagę świata muzycznego. Na pierwszą trasę Spektor ruszyła jako support grupy The Strokes, w kolejną została zaproszona przez Kings Of Leon. Od tego czasu wystąpiła też na Coachelli, Lollapaloozie, Glastonbury, T In The Park i Rock Werchter.
Do tej pory artystka wydała 5 albumów długogrających. Najszerszym echem odbił się trzeci z nich pt. "Soviet Kitsch", uznany przez NME za jeden ze 100 najlepszych albumów dekady. Jego następca, "Begin To Hope", pokrył się złotem, sprzedając się w samych Stanach Zjednoczonych w ponad 500 tysiącach egzemplarzy. W zadziwiający sposób Regina potrafi fascynować przedstawicieli różnych gatunków muzycznych. W swoich kompozycjach wykorzystuje talent oraz lata akademickiej nauki gry na fortepianie i mimo przystępnej, czasem wręcz popowej formy jej piosenek z otwartymi rękami została przyjęta przez scenę offową.
Regina Spektor i The Strokes.
Ciekawe zestawienie gwiazd.
