Festiwal Camerimage to festiwal sztuki operatorskiej, piękna obrazu na ekranie kinowym. Bardzo silnie reprezentowany jest w tegorocznym programie film dokumentalny. Czy kryterium piękna można zastosować w ocenie dokumentu, który z założenia ma pokazywać świat takim, jaki on jest?
- Większość ludzi ma wrażenie, że film dokumentalny to jest reportaż interwencyjny - mówi Michał Dudziewicz, szef sekcji dokumentalnej festiwalu Camerimage - Tymczasem Kazimierz Karabasz, wybitny polski dokumentalista, powiedział kiedyś, że film dokumentalny jest twórczą interpretacją rzeczywistości.
Camerimage udowadnia, że sposób pokazania historii ma olbrzymi wpływ na recepcję. Oddalenie kamery od bohatera, montaż, nawet światła na planie, mają olbrzymi wpływ na to, jak odbieramy to, co widzimy, albo to, co słyszymy. - W dobrych filmach dokumentalnych bardzo ważna jest sfera dźwiękowa - mówi Dudziewicz w "klubie Trójki" - Polski dokument "Kołysanka z Phnom Penh" ma niezwykła partyturę dźwiękową, przy ważnych rzeczach, o których reżyser chce, by zapadły nam w pamięć, pojawia się cisza werbalna.
"Kołysanka z Phnom Penh" (reżyseria Paweł Kloc, autor zdjęć Przemyslaw Niczyporuk) to film o Izraelczyku, który pojechał do Phnom Penh, założył nową rodzinę z Kambodżanką i zarabia jej utrzymanie układając na ulicy tarota. - To jest film o dwójce ludzi, w których trauma wojenna jest nadal obecna. Wydaje mi się, że oni znajdują się na marginesie społecznym dlatego, że są ofiarami wojny - mówi reżyser filmu. - Największym naszym sukcesem jest to, co odzywa się w ludziach po obejrzeniu tego filmu. Bardzo mocno angażują się w dyskusje - dodaje w Trójce operator "Kołysanki z Phnom Penh".
Audycję z Bydgoszczy poprowadził Dariusz Bugalski. "Klubu Trójki" można słuchać od poniedziałku do czwartku tuż po godz. 21.
usc