- Jestem admiratorką grania niewidocznego, to znaczy takiego grania, żeby nie było widać, że aktor gra. Kamera bezlitośnie obnaża, jest blisko, zagląda w oczy i według mnie wymaga pewnych stonowanych środków - mówi Jowita Budnik, aktorka.
Kultura w radiowej Jedynce >>>
Jowita Budnik nie potrafi odpowiedzieć na pytanie gdzie się tego nauczyła. - Całe życie się uczyłam, wcześnie zaczęłam, natomiast nie jest to warsztat, bo nigdy nie trenowałam takiej formy. Wynika to z intuicji, być może jakichś naturalnych predyspozycji, bo od dziecka pamiętam, że umiałam rozpłakać się na zawołanie - opowiada aktorka. Jak przyznaje, ma łatwość wchodzenia w pewne emocje.
- Staram się panować nad szybkością mówienia, czy nad wysokością głosu, ale próbuję nie myśleć o technicznych aspektach tego, co zrobię, czy jakiej mimiki użyję. Staram się iść na żywioł, mając z tyłu głowy co gram, kogo gram i wiedząc, co chcę osiągnąć - opowiada aktorka.
Jowita Budnik uważa się za szczęściarę: ma wspaniałą rodzinę, a w dodatku otrzymuje od losu to, o co nie zabiega - główne role w filmach takich jak: "Plac Zbawiciela" (zagrała pogrążającą się w depresji żonę i matkę), "Papusza" (zagrała romską poetkę Bronisławę Wajs).
17 października na ekrany kin wejdzie policyjny dramat kryminalny "Jeziorak", w którym zagrała główną rolę podkomisarz, Izy Dereń. Ceniona za swoje dokonania zawodowe, podkreśla, że aktorstwo jest dla niej ważne, jednak ważniejsze jest życie rodzinne, a także poczucie harmonii w życiu.
W tonacji kina >>> słuchaj na moje.polskieradio.pl
"Tramwaj zwany kulturą" poprowadziła Joanna Sławińska.
(sm/ag)