Pierre de Coubertin. Ojciec nowożytnej olimpiady

Sport to zdrowie

Pierre de Coubertin urodził się 1 stycznia 1863 w arystokratycznym domu w Paryżu. Zdobył gruntowne wykształcenie: z zakresu nauk humanistycznych, ścisłych i prawa. Na pomysł, by reaktywować ideę olimpizmu, wpadł po Wystawie Światowej w Paryżu w 1878 roku. Chciał stworzyć wielką imprezę sportową, która będzie pretekstem do spotkania w jednym miejscu wielu narodów świata.

Zanim do tego doszło sporo podróżował, propagując zdrowy tryb życia wśród młodzieży. Wydał szereg prac na ten temat. Zahartować Francję przez sport – to stało się jego dewizą. Angażował się w działalność związków sportowych, wydawał również pismo o tematyce sportowej.

Idea nowożytnych igrzysk olimpijskich wykiełkowała w nim na dobre podczas podróży do Grecji, w otoczeniu starożytnej Olimpii. W 1894 roku w Atenach, w towarzystwie literackim Parnas zaprezentował swoją wizję Olimpiady.

Komitet Olimpijski podczas Igrzysk Olimpijskich w 1896 roku, źr. Archiwum Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, nz: Pierre de Coubertin, Timoleon J. Philemon, N. G. Politisi Charalambos Anninos, Wikimedia/dp

Etyka w sporcie

Baron de Coubertin podkreślał, że w zmaganiach "ważny jest udział, nie zwycięstwo". Etyka w sporcie powinna być obecna na co dzień, wpisana jest przecież w samą jego ideę. Uważał sport nie tylko za środek hartowania ciała, ale także za metodę wychowania współczesnego człowieka w duchu pokoju. Idea ta stała się podwaliną nowożytnego ruchu olimpijskiego. Czy po latach wciąż jest aktualna?

– Idea olimpijska ma się wciąż bardzo dobrze – podkreślał filozof sportu dr Jakub Mosz z Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. – Cały czas się rozwija i wspaniale się kształtuje w warstwie ideowej, tworzy się coraz wspanialsze widowiska, przybywa krajów, które biorą w nich udział, wprowadza się nowe dyscypliny.

Sport a pieniądze

Pierwsze igrzyska olimpijskie od czasów starogreckich, odbyły się w 1896 roku – po 1503 latach przerwy. Zawody te, z założenia były w dużym stopniu wydarzeniem amatorskim. Do sportowej rywalizacji stanęło ponad 300 sportowców (bez udziału kobiet) z zaledwie 13 krajów.

– Nowożytna idea igrzysk olimpijskich zakładała, że sport powinni uprawiać ludzie z wyższej sfery – mówiła Małgorzata Pasik z Zakładu Badań Antydopingowych Instytutu Sportu. – Jednak powinni go uprawiać absolutnie amatorsko. Dlatego, że sport był traktowany jako sacrum, a zawodnik, który odnosił z tego tytułu korzyści materialne, był traktowany jako profanum.

Pierre de Coubertin zmarł 2 września 1937. Zgodnie z jego życzeniem, jego serce spoczęło w Olimpii. Dziś medialny aspekt igrzysk olimpijskich jest jednak bezsporny. Dla widzów, sponsorów i reklamodawców liczy się widowisko, a wynik pociąga za sobą popularność i pieniądze. Idee Pierre’a de Coubertina są obecnie wspomnieniem o pięknie sportu i czystości rywalizacji w duchu fair play.

mb