- W przeciwieństwie do szkół masowych, do nas trafiają też dzieci niepełnosprawne – informuje Danuta Bożantowicz-Sarna, dyrektorka Zespołu Szkół Integracyjnych nr 62 w Warszawie.
W klasie jest od trzech do pięciorga chorych dzieci, a każda klasa nie jest liczniejsza niż dwadzieścia osób. Na taka grupe dzieci przypada dwóch opiekunów. W szkole zatrudnionych jest też dwóch psychologów, jeden pedagog, pielęgniarka i rehabilitanci. Są też zajęcia z logopedii.
W pierwszej kolejności do tych szkół trafiają dzieci niepełnosprawne fizycznie: z porażeniem mózgowym, z przepukliną oponowo-rdzeniową, dystrofią mięśni i szeregiem różnych zmian metabolicznych.
- One źle by się czuły w szkołach, w których nie byłoby innych dzieci niepełnosprawnych – zauważa gość "Popołudnia z Jedynką" w rozmowie z Justyną Koć. - Im młodsze dziecko, tym mniejszą uwagę zwraca na różnice pomiędzy nim a niepełnosprawnymi, a im wcześniej zaczynamy integrować dzieci niepełnosprawne, tym lepiej funkcjonują one w społeczeństwie – podkreśla Bożantowicz-Sarna.
(pp)