Maria Czerwińska tłumaczy, że sam termin "dogoterapia" wymyśliła przed laty, na potrzeby konferencji dotyczącej efektów kontaktów niepełnosprawnych dzieci z psami, i wszyscy to podchwycili.
Jej zdaniem niezwykła więź człowieka z psem powoduje, że dziecko, nawet gdy jest malutkie, automatycznie wyciąga rączki do czegoś miękkiego i puchatego. A dogoterapia odpowiada na naturalne potrzeby chorego. - Nagle przychodzi pies, który niczego nie żąda, nie ocenia, po prostu bawi się, chce być szczęśliwy, przynosi radość. Radość powoduje wydzielanie tych hormonów, które są nam potrzebne do naturalnego funkcjonowania - przypomniała Czerwińska.
Nasz gość nie wyklucza, że kontakt dziecka z psem może się skończyć tragicznie. Jego zdaniem jednak jest to często wina rodziców. - Albo zbyt chronią dzieci, albo pozwalają im na zbyt wiele - powiedziała. Jej zdaniem trzeba dziecku uzmysłowić, że nie do każdego psa się podbiega, że się ich nie zaczepia.
Czerwińska rozróżniła też szkolenie od trenowania psów. Jej zdaniem to są dwie różne rzeczy. Wyjaśniła, że nie chodzi o \'małpki w cyrku\'. Tresura kojarzy się pejoratywnie z metodą "kija i marchewki", podczas gdy szkolenie jest pozytywne.
Nasz gośźć zauważa, że nie ma dwóch takich samych przypadków, takich samych spotkań z psem. Wszystko zależy od dziecka. - Mieliśmy przypadek chłopca ze stłuczonym pniem mózgu, bez możliwości porozumienia. Pies nawiązał z nim jednak więź, a tempo, w jakim młody człowiek wracał do zdrowia, zadziwiało lekarzy - powiedziała Czerwińska.
W sobotę obchodzimy Międzynarodowy Dzień Dogoterapii.
Z Marią Czerwińską z Fundacji Przyjaźni Ludzi i Zwierząt "CZE-NE-KA” rozmawiał Roman Czejarek
tj