Marc-André Hamelin poszczycić się może techniką pianistyczną, o jakiej pomarzyć tylko może wielu najpopularnijeszych wykonawców naszej epoki. To właśnie niewiarygodna wirtuozeria przyniosła mu sławę już w wieku 9 lat, gdy rozpoczął się jego tryumfalny pochód przez konkursu pianistyczne oraz sale koncertowe w rodzimej Kanadzie, a potem na całym świecie.
W przeciwieństwie do większości "cudownych dzieci", Hamelin nie zadowolił się jednak tym powierzchownym sukcesem. Wręcz przeciwnie: z biegiem lat wypracował sobie opinię najodważniejszego repertuarowo pianisty naszych czasów. W ramach ekskluzywnego kontraktu z brytyjską wytwórnią Hyperion nagrał ponad pięćdziesiąt płyt z muzyką tak mało znanych kompozytorów XIX i XX stulecia, jak Nikolai Medtner, Leo Ornstein czy Franz Xaver Scharwenka.
Zebrana w ten sposób erudycja odbiła się zresztą echem w jego własnej - dotąd nieznanej - twórczości. - Intrygujące zabawy ' dużego dziecka' - skomentował autorską płytę Hamelina Jacek Hawryluk. W Etiudach oraz innych kompozycjach pianisty Bach spotyka się z Rossinim, a Czajowski z Busonim - wszystko to na granicy transkrypcji, stylizacji, cytatu oraz w pełni oryginalnej twórczości. Jak zwykle, Hamelin imponuje dobrym smakiem, nienagannym warsztatem kompozytorskim, poczuciem humoru i genialną techniką, której nie omieszkał uwzględnić we własnych utworach.
- Słychać w tym tęsknotę za XIX-wieczną tradycją pianistów-kompozytorów - twierdzi Marcin Gmys. Nie po raz pierwszy "krow w stecz" okazuje sie wyjątkowo odkrywczy i nowatorski...