Pomniki Kołakowskiemu? To byłoby najgorsze

O twórczym, otwartym i ożywczo krytycznym podejściu do dorobku Kołakowskiego mówiła w "Notatniku Dwójki" dr Katarzyna Kasia, która prowadziła niedawną warszawską debatę "Czy Kołakowski może być zbawiony? (hic et nunc)". Spotkanie, zorganizowane przez Instytut Filozofii i Socjologii PAN oraz Wydział Filozofii i Socjologii UW we współpracy z Archiwum Warszawskiej Szkoły Historii Idei, miało miejsce w dniu 85. rocznicy urodzin znakomitego filozofa.
Pytanie o możliwość zbawienia Kołakowskiego (tu i teraz!) nawiązuje oczywiście do tytułu jednej z jego książek, pytającej o… zbawienie diabła. – Zależało mi na tym, by był prowokujący - wyjaśniała dr Kasia. - Bo czczenie filozofa to trochę za mało. Filozofia potrzebuje życia, bez tego jej nie ma. Stąd to pytanie: o potrzebę i aktualność dorobku Leszka Kołakowskiego. Filozofowi chyba nie można zrobić gorszej przysługi, niż stawiać mu pomniki, bo nie ma w tym życia. A filozofia Leszka Kołakowskiego zasługuje na to, by ją cały czas przypominać i… kwestionować, bo dzięki temu żyje.
Leszek Kołakowski i jego postawa sokratejska, postawa antydogmatyczna, "pochwała niekonsekwencji". Leszek Kołakowski jako filozof – literat (autor baśni i powiastek filozofią podszytych). O tym w audycji, do której wysłuchania zapraszamy.
Z dr Katarzyną Kasią rozmawiała Anna Lisiecka.