Dwójka
Ludwika Mastalerz
15.04.2011
Język ćwierkany - czyli o zjawisku onomatopei
W kolejnej audycji z cyklu "Nasz język współczesny" Małgorzata Tułowiecka rozmawiała ze swymi gośćmi o używaniu wyrazów dźwiękonaśladowczych.
Szlarnik rdzawobocznyźr. Wikipedia,Benchill, lic. CC
Posłuchaj
-
Język ćwierkany - czyli o zjawisku onomatopei
Czytaj także
Onomatopeja to wyraz naśladujący różnego rodzaju odgłosy, takie jak np. dźwięki wydawane przez zwierzęta lub różne urządzenia techniczne. Chętnie wykorzystywana jest w poezji jako środek stylistyczny, wzbogacający odbiór tekstu przez oddziaływanie na percepcję. Polega na dobieraniu wyrazów, które naśladują brzmieniem opisywane zjawisko lub przedmiot. W języku potocznym również możemy spotkać się z wieloma przykładami onomatopei, np. w czasownikach – szumieć, skrzypieć, buczeć, ćwierkać, warczeć.
O zjawisku onomatopei Małgorzata Tułowiecka rozmawiała ze swoimi gośćmi - Agatą Hącią i prof. Radosławem Pawelcem.
tagi: