Wśród wielu gości na Pikniku pojawią się specjaliści z Pracowni Komet i Meteorów oraz Olsztyńskiego Obserwatorium Astronomicznego. To do tej ostatniej placówki trafił początkowo meteoryt, który niedawno spadł na ziemię.
Jaka jest idea Pikniku? Chodzi o to, aby nauka wyszła do ludzi. W kilkuset namiotach będzie można spotkać czolowych polskich naukowców i porozmawiać z nimi o ich badaniach. Będzie można samemu wykonać podstawowe doświadczenia i poznać naukową codzienność badacza. Nauka jest zadziwiająca – i właśnie na Pikniku można sie o tym przekonać. - To jest największa impreza w Europie, zarówno jeśli chodzi o skalę, o liczbę instytucji uczestniczących, powierzchnię, jak i o liczbę gości – mówi Robert Firmohofer, szef Centrum nauki Kopernik i współorganizator Pikniku.
Polskie Radio i Centrum Nauki Kopernik zapraszają 28 maja w godzinach 11:00-20:00 do Parku im. Rydza-Śmiegłego w Warszawie.
Pracownia Komet i Meteorów (www.pkim.org) powstała w 1987 roku i od tej pory łączy miłośników nocnego nieba z całego kraju. Prowadzone obserwacje meteorów wykorzystują sprzęt foto, video i radio, które następnie analizuje i publikuje sekcja obliczeniowa. Istnieje też prężna grupa obserwatorów wizualnych, którzy z dala od miejskich świateł patrzą na nieboskłon. Co roku organizowane są obozy Pracowni, gdzie doświadczeni obserwatorzy szkolą nowicjuszy, którzy zdobytą wiedzę mogą wykorzystać po powrocie do domu. Współpracujemy z innymi organizacjami astronomicznymi, także zagranicznymi, a także z Polskim Towarzystwem Meteorytowym.
W namiocie Pracowni będzie można zobaczyć model jądra kometarnego i jego zachowanie w pobliżu Słońca. Model, tak jak prawdziwa kometa, podczas pokazu będzie sublimował i rozpadał się na podobieństwo materii kometarnej przechodzącej w pobliżu Słońca. Goście będą mogli również stworzyć swój własny krater uderzeniowy i na własne oczy przekonać się, na czym polega fotografowanie meteorów przy pomocy stacji bolidowej.
Olsztyńskie Planetarium istnieje od 1973 roku. Wraz z oddanym do użytku w 1979 roku Obserwatorium Astronomicznym stanowi unikalną i jedną z największych instytucji upowszechniania astronomii i innych nauk przyrodniczych w Polsce północno-wschodniej. Poprzez różnorodne formy działalności edukacyjnej dociera do dzieci, młodzieży szkolnej oraz dorosłych. Aparatura planetarium pozwala zaprezentować i wyjaśnić szeroki krąg zjawisk astronomicznych. Emitowane seanse astronomiczne dostarczają również wielu wrażeń kulturowych i estetycznych Mieszczące się w starej wieży ciśnień Obserwatorium Astronomiczne umożliwia kontakt z prawdziwym, rozgwieżdżonym niebem. Znajdujące się tu ekspozycje i pracownie pozwalają poznać techniki badawcze dawnej i współczesnej astronomii. Corocznie Olsztyńskie Planetarium i Obserwatorium odwiedza ponad 60 tys. osób z Polski i zagranicy.
Astronomowie z Olsztyna pokażą nam, że Ziemia jest nieustannie bombardowana przez niewidzialne cząstki. Na naszych oczach zarejestrują przelot wysokoenergetycznej cząstki elementarnej pochodzenia kosmicznego przez dwa specjalnie skonstruowane detektory. W każdym znajduje się substancja, która po przelocie przez nią cząstki wysyła światło rejestrowane przez fotopowielacz. Odwiedzający przekona się naocznie o istnieniu tego typu cząstkę i weźmie udział w liczeniu zjawisk detekcji. Wiele tego typu cząstek przelatuje też w każdej chwili przez nasze ciało.
Popularyzatorzy astronomii z Olsztyna zaprezentują nam także różne oblicza Słońca. W czasie Pikniku prowadzone będą obserwacje naszej gwiazdy w trzech zakresach promieniowania widzialnego. Przez teleskopy możliwa będzie obserwacja różnych zjawisk zachodzących w atmosferze naszej dziennej gwiazdy. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych pokażemy słoneczne plamy i protuberancje, czyli wyrzuty słonecznej materii z ogromnymi prędkościami ponad powierzchnię Słońca. Możliwa będzie również obserwacja widma słonecznego spektroskopami wykonanymi w warunkach domowych.
I wreszcie meteoryty: na Pikniku będzie można je zobaczyć i dowiedzić się, jak odróżnić je od zwykłych skał. Meteoryty to fragmenty innych ciał niebieskich: planetoid, Księżyca i Marsa. Spadają na Ziemie i możemy przy pomocy lupy i magnesu odróżniać je od skał ziemskich. Lupa pozwala wykryć obecność małych kulek zwanych chondrami, a magnes obecność żelaza, które występuje nie tylko w meteorytach żelaznych i żelazno-kamiennych, lecz także w większości meteorytów kamiennych. Natomiast pod mikroskopem ukazuje się piękno minerałów, z których zbudowane są meteoryty.
(ew)