Na dzisiejszej polskiej scenie politycznej mało jest osób, które prawdziwie interesują się losem obywateli. Jacek Kuroń w swojej pracy na rzecz państwa zawsze na pierwszym miejscu stawiał innych ludzi. – Chyba nie pasowałby do dzisiejszej polityki. Jemu naprawdę bardzo o coś chodziło w tej działalności. Traktował politykę jako drogę do realizacji pewnych idei i celów. Lubił ludzi, interesował się nimi i bardzo cierpiał, kiedy działa im się krzywda – wspominał w Polskim Radiu 24 Jan Lityński, opozycjonista z czasów PRL.
Człowiek wielkiego formatu
W wyniku demonstracji robotniczych w 1976 roku do życia powołano Komitet Obrony Robotników. Jednym z jego założycieli był Jacek Kuroń.
– Choć brzmi to banalnie, Jacek Kuroń był człowiekiem wielkiego formatu. Poznałem go w dramatycznych okolicznościach, kiedy w Krakowie zginął nasz kolega Stanisław Pyjas. W tym czasie dochodziło do bliskich kontaktów opozycji krakowskiej z najmocniejszym ośrodkiem opozycji w Warszawie - Komitetem Ochrony Robotników, którego siłą napędową był Jacek Kuroń – mówił Andrzej Mietkowski, opozycjonista z czasów PRL, członek utworzonego w Krakowie Studenckiego Komitetu Solidarności, a obecnie redaktor naczelny portalu polskieradio.pl
Jan Lityński i Andrzej Mietkowski foto: PR24/JW
Po ogłoszeniu stanu wojennego Jacek Kuroń został internowany. Władze komunistyczne wypuściły go na wolność dopiero w 1984 roku. Po Okrągłym Stole Jacek Kuroń dwukrotnie piastował urząd ministra pracy i polityki socjalnej.
W Polskim Radiu 24 Jacka Kuronia wspominał także jego przyjaciel prof. Karol Modzelewski, opozycjonista w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, historyk.
Jacek Kuroń zmarł 17 czerwca 2004 roku.
PR24/MP