W okresie młodości Jan Pietrzak pracował w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych przy produkcji telewizorów. Jednocześnie studiował na kursie wieczorowo-zaocznym na Wydziale Socjologii Wyższej Szkoły Nauk Społecznych. Około 1960 roku związał się z Estradą Poetycką klubu studenckiego "Hybrydy" w Warszawie, a kilka lat później założył "Kabaret Pod Egidą".
- W latach 70., kiedy z trudem mogłem zarobić na życie, dostrzegłem to, co się dzieje w PRL-u. W młodości moja świadomość tego ustroju i sytuacji polskiej była bardzo ograniczona. Dopiero robiąc kabaret, napotykając na kolejne bariery i podejmując kolejne wyzwania, zrozumiałem to, co się dzieje. Nadszedł wtedy moment pewnego rozczarowania i goryczy, w zasadzie oklapnięcia. Moja żona wraz z dziećmi wyjechała za granicę, ponieważ mieliśmy bardzo trudne warunki. Byłem wtedy w depresji i w niej napisałem ten utwór. Nawet się nie spodziewałem, że mogę kiedykolwiek nagrać tak poważną piosenkę - wspominał Jan Pietrzak.
"Żeby Polska była Polską" w latach 80. stała się nieoficjalnym hymnem "Solidarności". Była uważana za wyraz walki z systemem. - To było dla nas coś niesamowitego. Okazało się, że ta piosenka służyła buntownikom. Historia stworzyła dla niej kontekst i dzięki temu stała się symbolem. Śpiewała ją cała "Solidarność". Wraz z Jackiem Kaczmarskim i piosenką, którą wspólnie nagraliśmy, "Mury runą", zapewniliśmy solidarnościowym buntownikom repertuar. Dlatego mówię, że "Solidarność" jest moją miłością i zawsze powtarzam, że było to wielkie polskie zwycięstwo - komentował gość PR24.
Więcej w całości rozmowie.
Audycję Nos Kleopatry prowadziła Agnieszka Kamińska.
PR24/PJ
_________________
Data emisji: 31.08.18
Godzina emisji: 22:05