Mecze reprezentacji Polski z Ukrainą i San Marino w radiowej Jedynce>>>
Reprezentacja Polski przygotowuje się do meczu eliminacji mistrzostw świata z Ukrainą. Selekcjoner reprezentacji, Waldemar Fornalik w ostatniej chwili zdecyduje, który z bramkarzy stanie w polskiej bramce od pierwszego gwizdka na Stadionie Narodowym. Szanse mają Artur Boruc, Wojciech Szczęsny i Przemysław Tytoń.
Artur Boruc wrócił do kadry w lutym, kiedy został powołany na zgrupowanie przed spotkaniem towarzyskim z Irlandią (0:2). Zagrał w podstawowym składzie, ale w przerwie zmienił go Wojciech Szczęsny, który ostatnio ma problemy w Arsenalu Londyn.
Boruc jest starszy od Wojciecha Szczęsnego o dziesięć lat, ale nie korci go, żeby mu coś podpowiedzieć nie tylko na temat gry w piłkę.
- Każdy ma w życiu jakiś plan, który realizuje. Wojtek rzeczywiście jest młody, ale na tyle świadomy, że zostawmy jego sprawy w jego rękach. Nie czuję, że mógłbym podpowiadać. Mogę być dla kogoś przykładem, ale na pewno nie wzorem - mówi bramkarz.
Piłkarz przyznaje, że idzie własną ścieżką. Realizuje plan i nie zamierza nigdy postępować wbrew sobie.
- Jeszcze mam chwilę czasu. Nie żałuję niczego, co zrobiłem w życiu, bo nigdy nie postępowałem wbrew sobie. Zawsze tak było i mam nadzieję, że to się nigdy nie zmieni. Ale oczywiście różnie się mogły moje losy potoczyć, wiem, że różnie ludzie na mnie patrzą.
W ostatnim czasie Arturowi Borucowi przylepiono łatki, a te ciężko się odkleja.
- Łatwo się kogoś jednoznacznie określa i później tylko utwierdza w przekonaniu, że jest tak, jak się wymyśliło. Ktoś słyszy "Boruc" i wkłada człowieka do szuflady z odpowiednią etykietką. A prawda czasami jest inna albo przynajmniej bardziej złożona. Cieszę się, że trener Waldemar Fornalik pozwolił mi wrócić do kadry. Jednocześnie – dałem mu trochę argumentów, znalazłem klub i zacząłem w nim całkiem nieźle grać. Wiem jednak, w jakim jestem wieku i na jakim etapie kariery. Jeśli chcę utrzymać się w reprezentacji, muszę mocno pracować – podkreśla Boruc.
Artur Boruc w rozmowie z Rzeczpospolitą mówi o Florencji i Southampton, byciu w zgodzie z samym sobą i drużynie, którą dopiero poznaje.
ah, Rzeczpospolita