Kadra wywalczyła złoty medal olimpijski w Monachium w 1972 roku, III miejsce na mistrzostwach świata w 1974 roku i dwa lata później - srebrny medal olimpijski w Montrealu. Zwycięska reprezentacja przeszła do historii pod nazwą "Orły Górskiego".
Kazimierz Górski już za życia stał się legendą. Był też jedną z najbardziej szanowanych osób w polskim środowisku sportowym. Pozostał skromnym człowiekiem, patrzącym na siebie z dystansem.
Wybitnego szkoleniowca, "trenera tysiąclecia" wspomina Andrzej Strejlau, były asystent Kazimierza Górskiego. Dla Strejlaua - Górski był człowiekiem wspaniałym. Miał olbrzymią wiedzę, spokój ducha i życzliwość dla ludzi. - Miał olbrzymi szacunek do drużyny, do działaczy, do zawodników. Nawet jeżeli zawodnik zawinił, potrafił być dla niego srogi na trzy, cztery minuty, ale już później mu nigdy tego nie przypominał. To był człowiek olbrzymiej dobroci - mówił Andrzej Strejlau.
Kazimierz Górski został uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i już pośmiertnie, Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Również pośmiertnie otrzymał najwyższe odznaczenie Europejskiej Unii Piłkarskiej UEFA - Rubinowy Order Zasługi.
Do historii przeszły powiedzenia trenera Górskiego: "Piłka jest okrągła, a bramki są dwie" czy "Jedni rodzą się do skrzypiec, inni do munduru. Ja urodziłem się dla piłki".
man