Nowelizacja przewiduje reformę systemu nauczania, wprowadzenie modelu finansowania uczelni uzależnionego od jakości kształcenia, uproszczenie ścieżki kariery naukowej oraz połączenie świata akademickiego z rynkiem pracy.
Zmiany dają uczelniom większą autonomię programową i większą swobodę w tworzeniu nowatorskich kierunków studiów.
Szkolnictwo wyższe będzie finansowane na dotychczasowych zasadach. Dodatkowe finansowanie uczelni będzie jednak zależeć od jakości kształcenia studentów.
Więcej funduszy będzie rozdzielonych w drodze konkursów i kierowanych do najlepszych jednostek. Dodatkowe środki otrzymają te uczelnie publiczne i niepubliczne, które uzyskają status Krajowych Naukowych Ośrodków Wiodących.
Uproszczona będzie ścieżka kariery naukowej. procedura zdobycia stopnia doktora habilitowanego skoncentruje się na realnych osiągnięciach i dorobku naukowym. Warunkiem rozpoczęcia przewodu doktorskiego będzie co najmniej jedna publikacja w czasopiśmie naukowym o zasięgu krajowym lub w recenzowanym sprawozdaniu z międzynarodowej konferencji naukowej.
Zmiany mają także ułatwić sprowadzanie do Polski zagranicznych naukowców. Ograniczona będzie wieloetatowość. Drugi etat będzie możliwy jedynie po uzyskaniu zgody rektora. Nauczyciele akademiccy będą dodatkowo poddawani ocenie działalności naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej. Ocena będzie dokonywana nie rzadziej niż co 2 lata, a w przypadku profesorów raz na cztery lata.
Nowelizacja ma też zintegrować uczelnie z rynkiem pracy. Szkolnictwo wyższe zyskało możliwość kształcenia studentów przy udziale pracodawców, bądź na jego zamówienie. Uczelnie zostały też zobowiązane do przyjęcia zasad komercjalizacji wyników badań naukowych.
Zmiany mają też dotyczyć samych studentów. Nowelizacja pozwoli na zwiększenie środków przeznaczonych na stypendia socjalne. Jednocześnie wprowadza się obowiązek płacenia za drugi kierunek studiów. Zwolnieni z opłat będą ci studenci, którzy uzyskają stypendium rektora za wyniki w nauce.
aj