Litwa: koniec marzeń o polskiej pisowni nazwisk?

Rok temu Trybunał Sprawiedliwości UE w Luksemburgu rozpatrywał sprawę prawnika z Polski Łukasza Pawła Wardyna i jego żony, którym litewskie władze odmówiły polskiej pisowni imienia i nazwiska. Małżeństwo uznało to za wyraz dyskryminacji. Trybunał jednak przyznał rację Litwie, która przekonywała, że jako suwerenne państwo ma prawo do określania pisowni nazwisk na swoim terenie.
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH>>>
- Po decyzji Trybunału Sprawiedliwości nie widzę potrzeby zanieczyszczenia dokumentu jeszcze innymi wpisami - powiedział przewodniczący Komitetu prawa i praworządności litewskiego Sejmu, poseł partii konserwatywnej Stasys Szedbaras.
Teraz nad projektem odbędzie się głosowanie w Sejmie. Posłowie mogą odrzucić wniosek komitetu i rozpocząć dyskusję nad możliwością zapisu nielitewskiego nazwiska na dalszych stronach paszportu.
Autor odrzuconego projektu, poseł Gintaras Songaila, określa go jako propozycję kompromisową. Twierdzi, że uwzględnia on dążenia przedstawicieli mniejszości narodowych, głównie Polaków, w kwestii oryginalnego zapisu imion i nazwisk w dokumentach oficjalnych, a także decyzję Sądu Konstytucyjnego z 2009 roku, który orzekł, że Polacy-obywatele Litwy w paszportach mogą mieć zapis swego nazwiska w formie oryginalnej, ale nie na pierwszej stronie dokumentu, tylko na dalszych jego stronach, jako zapis pomocniczy.
Kwestia pisowni nazwisk polskich na Litwie jest od lat jednym z najbardziej drażliwych problemów w stosunkach polsko-litewskich. Wprowadzenie pisowni polskich nazwisk na Litwie i litewskich w Polsce z użyciem wszystkich znaków diakrytycznych przewiduje traktat polsko-litewski z 1994 roku.
PAP,kk