Ten rodzaj kontraktu - jak mówi Konrad Białas, główny ekonomista TMS Brokers - nie wymaga od nas fizycznego posiadania danego instrumentu bazowego.
- Jeżeli zakładamy, że cena miedzi będzie wzrastać, to nie musimy brać przyczepy i jechać do fabryki z kablami miedzianymi, tylko zawieramy taki kontrakt i on pozwala nam partycypować w zmianach ceny instrumentu bazowego, bez jego fizycznego posiadania - wyjaśnia ekspert.
Głównym celem kontraktów futures jest albo spekulacja, albo zabezpieczenie przed ryzykiem.
- Jeżeli liczymy, że wycena danej spółki będzie spadać, to kontakt pozwala zarobić nam na tym spadku, nie podsiadając przy tym akcji tej spółki. Jeżeli cena faktycznie spadnie, to ta różnica jest do pozyskania poprzez rozliczenie kontraktu. Drugi element kontraktu futures, czyli zabezpieczenie, jest istotny dla inwestorów lub przedsiębiorców, którzy posiadają aktywo bazowe, natomiast nie mogą, lub nie chcą się go pozbyć, mimo iż podejrzewają, że jego cena spadnie.
Dla przykładu, producent pszenicy, który obawia się, że jej ceny spadną, może wykorzystać bieżącą, atrakcyjną cenę do zawarcia kontraktu na sprzedaż pszenicy, nawet jeśli do jej zbiorów zostało dużo czasu. Jeśli więc, cena na rynku faktycznie spadnie, dany przedsiębiorca dostanie wyższą cenę. Jeśli będzie wprost przeciwnie, traci on możliwość sprzedaży swojego surowca po wyższej, aktualnie rynkowej cenie.
W kontekście kontraktów futures ważnym pojęciem jest dźwignia finansowa. Ona pozwala na angażowanie ułamka ceny instrumentu bazowego, którego ten kontrakt dotyczy. Depozyt zabezpieczający wymaga posiadania kapitału w wysokości 10 procent np. danego pakietu akcji.
- Innymi słowy, możemy mniejszą ilością gotówki inwestować w zmiany cen instrumentu, którego wartość właściwa jest dużo większa - mówi Konrad Białas.
Błażej Prośniewski