Tak umierała rosyjska arystokracja

– Proces rozkładu trwał długo. Wydarzenia na mniejszą skalę – podpalanie, plądrowanie dworów, a nawet mordowanie ich mieszkańców – miały miejsce już w okresie rewolucji 1905-1907 –  przypominał w audycji prof. Mariusz Wołos fakty zwiastujące to, co miało się wydarzyć w Rosji dekadę później.
Część arystokratów wyczuwała, że nadchodzi kres ich świata, byli tacy, którzy opowiedzieli się po stronie bolszewickiej rewolucji, byli też i ci, którzy potrafili mimo wszystko przetrwać. Ale dla większości nadszedł straszliwy koniec: rewolucja październikowa zmiotła świat rosyjskiej arystokracji.
Byli elitą czy przekleństwem swego narodu? - Chyba nie było drugiego kraju w naszej strefie cywilizacyjnej, w którym byłaby tak wielka przepaść między różnymi grupami społecznymi – mówił prof. Tadeusz Cegielski. Ówczesne społeczeństwo rosyjskie to, w doskonałej większości, ok. 80 procent, chłopi – pokrzywdzeni, w tragicznym położeniu, świadomi swoich krzywd. Za głównych winowajców uważali oni właśnie klasę szlachecką, bogate ziemiaństwo. Z tej perspektywy zatem arystokracja była przekleństwem. - Ale dla samego państwa to są ludzie, którzy stanowią podstawę, kościec, są jego elitą – podkreślał prof. Wołos.
Pogłębiające się od pokoleń pęknięcie między elitą a biedotą – za sprawą bolszewickiej propagandy – doprowadziło do rzezi. Carska Rosja zamieniła się w kraj kołchozów. Jak wyglądały ostatnie dni rosyjskiej arystorkacji? I jak jej przedstawiciele potrafili, wbrew wszystkiemu, przetrwać? Zapraszamy do wysłuchania "Klubu Ludzi Ciekawych Wszystkiego", audycji Hanny Marii Gizy.