Dwójka
Jacek Puciato
30.06.2012
Weneckie pejzaże
O metodzie pracy Michele Marieschiego – i o jego wedutach weneckich – opowiadała dr Grażyna Bastek.
Michele Marieschi, "Ponte di Rialto", po 1735. Muzeum Narodowe w Warszawie
za: Dorota Folga-Januszewska (2005). Muzeum Narodowe w Warszawie : arcydzieła malarstwa. Arkady/Wikimedia, domena publiczna
Michele Marieschi (1710-1743) – włoski malarz, wedutysta wenecki, był synem introligatora. Malarstwem zaczął się interesować za sprawą dziadka Antonia Meneghiniego. Ok. 1735 r. prawdopodobnie przebywał w Niemczech. W 1736 r. został przyjęty do cechu malarzy. W 1737 ożenił się z Angelą, córką Domenica Fontany, właściciela pracowni obrazów na Campo San Luca, gdzie wkrótce przeniósł się z rodziną. Umiera młodo i niespodziewanie w 1743. Jego styl charakteryzuje scenograficzna organizacja przestrzeni, dynamika kompozycji, impastowe kładzenie farb i gra świata.
O specyficznej metodzie pracy Marieschiego na przykładzie wedut – mówiła dr Grażyna Bastek.