Najsłynniejszy transatlantyk świata utonął 100 lat temu

- Dotarto do wraku i go przebadano, więc o przebiegu katastrofy wiadomo praktycznie wszystko. Wiemy, że Titanic uderzył w górę lodową, ale nie było to zderzenie czołowe. Kapitan zdążył jeszcze wydać komendę "prawo na burt", ale statek płynął bardzo szybko – ok. 40 km/h – i gdy otarł się bokiem o górę lodową poszycie kadłuba nie wytrzymało i w kilkunastu miejscach powstały szczeliny, przez które zaczęła nalewać się woda. Titanic był podzielony na 16 wodoszczelnych przedziałów. Gdyby woda zalała dwa z nich, nic by się nie stało. Przez szczelinę, która ciągnęła się wzdłuż całej burty, woda dostała się jednak aż do sześciu przedziałów - mówił w Czwórce Kazimierz Pytko z miesięcznika "Focus".

Rozmiar uszkodzeń był tak duży, że olbrzymia konstrukcja Titanica w ciągu dwóch godzin znalazła się pod wodą. - Dopiero po 45 minutach od uderzenia statku w górę lodową rozpoczęto akcję umieszczania pasażerów w szalupach ratunkowych i być może był to błąd kapitana. Cała operacja jak na dzisiejsze standardy była prowadzona niekompetentnie. Załoga nie znała nawet wyporności szalup i w efekcie uratowano 700 osób, mimo, że miejsca w łodziach było na 1200. Te pierwsze szalupy odpłynęły w miarę spokojnie. Słynna już orkiestra grała właśnie po to, żeby nie było paniki - wyjaśnił gość Romka Wójcika i Krzysztofa Gruninga.

Więcej o katastrofie Titanica w nagraniu audycji.

pg