Wychowanie i edukacja dzieci z zespołem Downa

W związku z tym wydarzeniem Izabela Woźniak odwiedziła jedną z warszawskich szkół. Lekcje trwają tu 45 minut, ale nie ma klasycznych dzwonków i podziałów na przedmioty, które są w każdej takiej placówce.

 

Jak wyjaśniła nauczycielka Magdalena Zdunek, w szkole realizowane są zajęcia z funkcjonowania osobistego i społecznego. Obok zajęć rewalidacyjnych (przywracających sprawność) są zajęcia plastyczne, muzyczne, a nawet z gospodarstwa domowego, na których można się nauczyć gotować. - Dzieci, które mają taką możliwość uczą się czytać i pisać. Są też takie, które uczą się podstawowych rzeczy, np. zakładania skarpetek, butów - wytłumaczyła.

- Największym problemem jest to, co siedzi z tyłu głowy. Pytanie: co z nim będzie później? Edukacja kiedyś się kończy. Dla dzieci z zespołem Downa kończy się wcześnie. Jest ośmioklasowy tryb edukacji, potem są trzy lata przysposobienia do zawodu i koniec - powiedziała mama 12-letniego Maksa Anna Grochowska i zauważyła, że "normalni" uczniowie mają o wiele więcej opcji.

 

Agata Kowalska-Kopeć, mama Szymona, zwróciła uwagę, że dopóki dziecko jest w systemie edukacji, chodzi na zajęcia, to możliwości jest dużo. Gdy jednak szkoła się kończy otwiera się przepaść. Podkreśliła, że choć na każdym kroku mówi się, że dorosłe osoby z zespołem Downa powinny uczestniczyć w życiu społecznym, że jest w nim dla nich miejsce, to nikt nie potrafi zdefiniować, na czym ta ich obecność w społeczeństwie ma polegać.

W "Godzinie wychowawczej" Maciej Byliniak z wydawnictwa Dwie Siostry opowiedział o książce "Mallko i tata" znanego argentyńskiego ilustratora i autora książek dla dzieci tworzącego pod pseudonimem Gusti. To ilustrowany pamiętnik taty wychowującego synka z zespołem Downa.

Zapraszamy do wysłuchania całej audycji, w której rozmawialiśmy także z psychoterapeutą dr. Konradem Ambroziakiem, współautorem książki "Depresja nastolatków. Jak ją rozpoznać, zrozumieć i pokonać".

***