Niepublikowany do tej pory w języku polskim "Dziennik schmargendorfski" jest jednym z trzech (obok wcześniejszego "Dziennika florenckiego" i późniejszego "Dziennika z Worpswede") młodzieńczych dzienników Rilkego powstałych w latach 1898-1901. Te wczesne dzienniki Rilkego dokumentują jego podróż do Włoch, odbytą z inspiracji Lou von Andreas-Salomé, jego późniejsze pobyty w Berlinie, obie podróże z Lou do Rosji oraz pobyt w Worpswede, w trakcie którego Rilke poznał swoją późniejszą żonę, Klarę Westhoff. (materiały wydawnictwa Sic!)
Rainer Maria Rilke (1875-1926) w swej twórczości reprezentował nurt liryki symbolicznej. Uważany jest za prekursora egzystencjalizmu. Debiutował w 1894 r. zbiorem poezji "Leben und Lieder". Najbardziej płodnym okresem jego twórczości były lata przed I wojną światową, gdy powstały tomy "Poezje nowe" ("Neue Gedichte", 1907), "Poezji nowych część wtóra" ("Der neuen Gedichte anderer Teil",1908), dwa epitafia "Requiem" (1909), poemat "Życie Maryi" (1913) oraz proza "Zapiski Malte Lauridsa Brigge", pisana w latach 1904-1910. Po ukazaniu się tej ostatniej książki nastał w jego życiu dwunastoletni okres kryzysu twórczego, przerwany napisaniem "Elegii duinejskich" i "Sonetów do Orfeusza", uważanych za największe literackie osiągnięcia Rilkego.
Audycję przygotowała Elżbieta Łukomska.
"To się czyta" na antenie Dwójki - od poniedziałku (7 października) do piątku o godz. 9.45.