Małgorzata Baranowska zmarła 22 stycznia tego roku. Przez wiele lat współpracowała z Polskim Radiem, a zwłaszcza z Programem II, mówiąc o poezji i o swoich fascynacjach. Jedną z takich fascynacji była Warszawa - jej miasto rodzinne, które stało się bohaterem takich książek jak "Warszawa, miesiące, lata, wieki", "Pamiętnik mistyczny", "Wracam na Ochotę".
Inną z fascynacji były pocztówki, które Małgorzata Baranowska kolekcjonowała i o których napisała piękną książkę - "Posłaniec uczuć".
Najbardziej osobistą książką Baranowskiej było "To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej" (1994), w której pisarka, cierpiąca od lat na nieuleczalną chorobę, czerpiąc z własnych doświadczeń cierpienia, pokazywała, jak chorując można utrzymać się w stanie czynnego życia: nie rezygnować z pełnego doświadczania świata, z radości, z pozytywnych relacji z innymi ludźmi, z kontaktów z redakcjami. Baranowska pisała, że czas choroby jest czasem życia i nie da się go wziąć w nawias: "Tak naprawdę musicie uznać życie. I właściwie to wszystko".
Poetkę wspomina Iwona Smolka.
***
W cyklu "Głosy z przeszłości" przypomnimy w tym tygodniu niektóre z gawęd nagrywanych przez lata dla radia.
"Głosy z przeszłości": 13-17 lutego (poniedziałek-piątek), godz. 11:45
***
W audycji z cyklu "Zakładka literacka" Małgorzatę Baranowską wspominali przyjaciele: Małgorzata Łukasiewicz i profesor Leszek Szaruga.
Jak mówiła znakomita tłumaczka, Małgorzata Baranowska była wspaniałą przyjaciółką, "dawała swoją bezgraniczną uważność", a przy tym: fenomenalnie opowiadała dowcipy. Z kolei Leszek Szaruga przywołał zainteresowania poetyckie autorki "Prywatnej historii poezji", mówił również o warszawskich tekstach Baranowskiej. Obydwoje rozmówcy Joanny Szwedowskiej opowiadali także o doświadczeniu chorobą, jaka dotknęła poetkę – jak potrafiła, mimo wszystko, nie poddawać się, żyć uważnie i twórczo.
Zapraszamy do wysłuchania obszernych fragmentów audycji.
Posłuchaj również "Tygodnika literackiego" poświęconego książce Małgorzaty Baranowskiej "Wracam na Ochotę"