Bohdan Osadczuk urodził się 1 sierpnia 1920 roku w Kołomyi, wówczas na terenie Polski. Po wojnie zamieszkał w Berlinie Zachodnim, gdzie pracował jako dziennikarz i publicysta. To tam w 1950 roku na antykomunistycznym Kongresie Wolności i Kultury poznał Jerzego Giedroycia i Józefa Czapskiego. Od tego czasu współpracował z paryską "Kulturą", gdzie pisał o sprawach ukraińskich, polskich i niemieckich pod pseudonimem "Berlińczyk". Był pierwszym Ukraińcem współpracującym z tą instytucją.
Bohdan Osadczuk pośredniczył najpierw między polskimi i ukraińskimi środowiskami emigracyjnymi, a potem, po rozpadzie Związku Radzieckiego, między nowymi władzami w Warszawie i Kijowie. Zabierał głos w najtrudniejszych kwestiach w relacjach polsko-ukraińskich - mówiła po jego śmierci Bogumiła Berdychowska, publicystka specjalizująca się w historii Ukrainy.
Bohdan Osadczuk nie tylko pisywał w paryskiej "Kulturze", ale - mając bliskie kontakty z polską opozycją - niejednokrotnie publikował w niemieckiej prasie teksty interwencyjne w obronie prześladowanych polskich opozycjonistów.
Jest laureatem wielu nagród. W 1984 roku został wyróżniony Nagrodą Przyjaźni i Współpracy "Kultury". W 2005 roku otrzymał tytuł "Człowieka Pogranicza", między innymi za wieloletnie działania na rzecz pojednania polsko-ukraińskiego.
Za zasługi dla pojednania polsko-ukraińskiego w 2001 roku Bohdana Osadczuka uhonorowano Orderem Orła Białego, zaś w 2009 otrzymał Odznakę Honorową Bene Merito za promowanie polskiej pozycji na arenie międzynarodowej. Został też odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za zasługi na rzecz pojednania polsko-ukraińskiego.
IAR/PP