Do jej największych przebojów należą między innymi "Tańczące Eurydyki", "Człowieczy los", "Bal u Posejdona" i "Zakwitnę różą". Anna German miała swój własny, bardzo oryginalny i liryczny styl śpiewania. Wydała 12 płyt w języku: polskim, rosyjskim i włoskim. W ostatnich latach życia komponowała psalmy kościelne.
Wielki sukces przyniósł jej występ na opolskim festiwalu w 1964 roku, gdzie zaśpiewała "Tańczące Eurydyki". Poznała ją publiczność całej Europy, a także Stanów Zjednoczonych i Kanady, gdzie występowała dla Polonii. Jej płyty cieszyły się ogromnym uznaniem w Związku Radzieckim. Występowała na festiwalach w Monte Carlo, Wiesbaden, Bratysławie, San Remo, Neapolu, Cannes i Sopocie. Anna German zmarła w 1982 roku. Za zasługi dla kultury została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a za popularyzację polskiej piosenki w ZSRR otrzymała Honorową Odznakę Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Gdy artystka zmarła, rosyjska astronom Tamara Smirnowa, po odkryciu niewielkiego asteroidu, krążącego między Marsem a Jowiszem, nazwała go Anna German.
Anna German urodziła się 14 lutego 1936 roku w Uzbekistanie. Jej ojciec został rozstrzelany przez NKWD w 1937 roku pod zarzutem szpiegostwa. W wieku dziesięciu lat wyemigrowała z babcią i matką do Polski. Początkowo mieszkały w Nowej Rudzie, w 1949 roku przeprowadziły się do Wrocławia. W 1962 roku Anna German ukończyła geologię na Uniwersytecie Wrocławskim.
Jako piosenkarka zadebiutowała w 1960 roku we wrocławskim kabarecie studenckim "Kalambur". W 1963 roku wzięła udział w III Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, gdzie zdobyła drugą nagrodę za utwór "Tak mi z tym źle". Rok później otrzymała drugą nagrodę na Festiwalu Piosenki w Opolu, śpiewając "Tańczące Eurydyki". Piosenka została również dwukrotnie wyróżniona na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie.
Podczas opolskiego festiwalu w 1965 roku zdobyła pierwszą nagrodę za utwór "Zakwitnę różą". W 1967 roku jako pierwsza cudzoziemka zaśpiewała na XV Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej, a także jako pierwsza i jedyna w historii polska artystka na XVII Festiwalu w San Remo.
W 1967 roku wracając z koncertu we Włoszech, Anna German uległa wypadkowi smochodowemu. Podczas rekonwalescencji napisała książkę biograficzną pod tytułem "Wróć do Sorrento?". Na scenę powróciła w 1970 roku - w czerwcu tego samego roku ponownie pojawiła się na Festiwalu Piosenki w Opolu. Zdobyła tam nagrodę za utwór "Człowieczy los" oraz "Być Może".
W kolejnych latach w Opolu była nagradzana za piosenki "Cztery Karty" i "Ballada o niebie i ziemi". W 1966 roku artystka zagrała w filmie Zofii Dybowskiej-Aleksandrowicz pod tytułem "Marynarka to męska przygoda", a w 1970 roku - w dramacie "Krajobraz po bitwie", którego reżyserem był Andrzej Wajda.
Anna German zmarła 25 sierpnia 1982 roku po kilku latach walki z chorobą nowotworową. Została pochowana na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie.