Pogrzeb opozycjonistkim odbędzie sie 20 września w Mińsku. W 1991 roku należała do opozycyjnej frakcji Rady Najwyższej Białoruskiego Frontu Narodowego, której udało się zdobyć dla kraju niepodległość.
„Dobrze rozumiała stan emocjonalny tej Rady Najwyższej i psychologię nomenklatury, umiała miło przerzucić się kilkoma słowami z jakimikolwiek towariszczami i dużo się dowiedzieć, bo była po prostu od nich mądrzejsza” – tak wspomina Halinę Siamdzianawą Zianon Paźniak w książce „Deputaty niezależności”, opisującej ludzi, którzy przyczynili się do uzyskania suwerenności przez Białoruś.
Garstka opozycjonistów wykorzystała na sesji 24-26 sierpnia 1991 roku strach komunistów białoruskich, którzy poparli wcześniej przegrany pucz Janajewa, po to by skłonić ich do głosowania za deklaracją niepodległości.
Biografię Haliny Siamdzianawej przypomina na swoim blogu Wincuk Wiaczorka, niegdyś również polityk BNF. Wspomina, że w opozycyjnej frakcji w Radzie Najwyższej Halina Siamdzianawa stała się jednym z najbardziej profesjonalnych i jednocześnie popularnych deputatów. Brała udział w przygotowaniu dziesiątek aktów prawnych, w tym Deklaracji Niepodległości, którą przyjęto na specjalnej sesji Rady Najwyższej 24-25 sierpnia 1991 roku.
Młody działacz Franciszak Wiaczorka zauważa, że chociaż Hanna Siemdzianawa niosła biało-czerwono-biąłą flagę do sali obrad 24 sierpnia, to nie doczekała się na Białorusi demokracji. W holu Rady Najwyższej wisi flaga czerwono-zielona – Aleksander Łukaszenka po dojściu do władzy zmienił tradycyjną flagę i herb Białorusi na barwy wprowadzone przez bolszewików w 1918 roku.
Po rozłamie w partii BNF, w wyniku którego powstały dwa ugrupowania: Konserwatywno-Chrześcijańska Partia-BNF Zenona Paźniaka i Partia BNF pod kierownictwem Wincuka Wiaczorki, Halina Siamdzianawa zdecydowała się pozostać w tej drugiej grupie.
Była członkinią BNF do 11 lutego 2011 roku, kiedy to część długoletnich członków partii (m.in. Lawon Barszczeuski, Wincuk Wiaczorka) opuściła partię, nie zgadzając się z jego polityką. Założyli oni ugrupowanie Białoruski Ruch.
agkm
Informacje o Białorusi: Raport Białoruś