Neuroróżnorodność - co oznacza ten termin? "Nie wszyscy funkcjonujemy tak samo"

Neuroróżnorodność to określenie na różnorodność w rozwoju i funkcjonowaniu ludzkich mózgów w takich sferach jak towarzyskość, uczenie się, uwaga, nastrój i innych funkcji umysłowych.

Termin wychodzi naprzeciw panującym poglądom, że niektóre zaburzenia neurorozwojowe są z natury nieprawidłowe i zamiast tego przyjmują społeczny model niepełnosprawności, w którym bariery społeczne są głównym czynnikiem, który powoduje "niepełnosprawność" ludzi.

W języku polskim osoby mające zaburzenia neurorozwojowe lub inne nietypowe cechy rozwojowe zwykle nazywa się neuroatypowymi albo nieneurotypowymi, a osoby bez takich cech - neurotypowymi.

Czytaj także:

Neuroróżnorodność mówi o odmienności umysłowej

- Ludzie są różni. Różnimy się nie tylko płcią, kolorem oczu, wysokością. Różnimy się także tym, jak funkcjonuje nasz układ nerwowy i jak jest zbudowany nasz mózg. Nam się wydaje, że wszyscy funkcjonujemy tak samo, a wszyscy się różnimy. Neuroróżnorodność mówi o odmienności umysłowej - wyjaśniła w audycji "Letnisko" Bernadetta Bieszczanin, psychoterapeutka, ekspertka od neuroróżnorodności.

Wskazała, że te różnice w budowie naszego układu nerwowego i mózgu powodują inne postrzeganie świata. - Trochę inaczej mówimy, trochę inaczej rozumiemy, trochę inaczej odbieramy dźwięk, zapach, dotyk, bliskość, obecność innych ludzi i tak dalej. To powoduje, że inaczej się prezentujemy - wytłumaczyła ekspertka.

- Bardzo często i bardzo długo funkcjonowała taka opowieść o tym, że pewni ludzie są niegrzeczni, leniwi, chaotyczni, nadpobudliwi itp. To nie jest budująca narracja. Oprócz pewnych trudności, grupa osób, które znajdują się w tej neuroróżnorodności - obecnie jest to spektrum autyzmu, ADHD, dysgrafia, dyskalkulia i zespół Tourette'a - ma swoje niebywałe zalety, cechy i kompetencje - podkreśliła.

Czytaj także: