"Ważniejsza jest jakość, a nie długość związku". Romaniuk o miłości i nowej książce

Te nieoczywiste, słodko-gorzkie opowieści z książki "Krótko i szczęśliwie. Historie późnych miłości" dają nadzieję, że nigdy nie jest za późno na przeżycie czegoś ważnego. Dlaczego pisarka zainteresowała się akurat tym tematem?

- Powodów było wiele. Mnie samą w połowie życia spotkało nieszczęście - zostałam sama i straciłam nadzieję, że miłość może jeszcze się zdarzyć. Z kolei jako reporterkę interesowały mnie historie, które dotychczas nie zostały opisane. O pierwszych miłościach powstało wiele książek, wierszy, filmów i reportaży, a o miłościach późnych milczy się, jak o czymś intymnym czy tabu. To dla reportera od razu jest interesujące - twierdzi Agata Romaniuk.

Pisarka przyznaje, że osoby, z którymi się spotkała, opowiadały swoje historie naprawdę chętnie. Większy problem stanowiło to, aby bohaterowie zgodzili się na ich publikację. - Porozmawiać przy herbacie wiele godzin i opowiedzieć całe swoje życie to jest co innego, niż zobaczyć to opisane, wydrukowane i wystawione na oceniające oczy znajomych, sąsiadów i obcych ludzi - wyjaśnia.

- Trzy historie zebrane przeze mnie i spisane nie weszły do tej książki. Mamy ich więc tylko 11. Nie wiem jednak, czy "tylko" czy może "aż". Jestem bardzo wdzięczna i dumna z tych bohaterów, zwłaszcza opowiadających o takich bardzo intymnych, nawet erotycznych przygodach, że odważyli się na to i przekazali państwu w darze te historie - dodaje.

Proste i piękne opowieści

W jaki sposób te wszystkie historie zostały opisane? - Bardzo chciałam, żeby były proste i piękne. Tak jak mi je opowiedziano. Chociaż ja sama jestem bardzo sentymentalna i mam skłonność do takich lirycznych kawałków, ale miałam jednak cynicznego i suchego redaktora, któremu bardzo dziękuję za to, że ochronił te historie przed ckliwym tonem. Myślę, że rzeczywiście wybrzmiały tak, jak powinny - mówi Agata Romaniuk.

- Czasami one są trudne. Niektóre kończą się śmiercią, jak każde z naszych żyć. Jednak wydaje mi się, że to, co najważniejsze, zostało wyrażone. To znaczy, że nigdy nie jest za późno i zawsze jeszcze coś może się wydarzyć. Nawet jeśli mamy ponad 80 lat - kontynuuje gość Jedynki.

"Napisz, że żyliśmy krótko i szczęśliwie"

"Krótko i szczęśliwie" to tytuł nie tylko całego zbioru opowieści, ale również jednego z reportaży. Ta konkretna historia opisuje przeżycia Żydówki, która wyjechała do Izraela, mimo że bardzo tego nie chciała, bo była zakochana. Ze swoim ukochanym spotkała się ponownie po 40 latach i jak się okazało, miłość przetrwała próbę czasu. - To była pierwsza historia, która wpadła mi w ręce i która stała się zalążkiem tego tomu. Dała mu też tytuł, ponieważ jak żegnaliśmy się z Janką, bohaterką reportażu, to ona powiedziała: "Ale nie pisz o nas tak patetycznie i nie pisz, że to jest wielka miłość. Napisz, że żyliśmy krótko i szczęśliwie" - wspomina Agata Romaniuk.

- Już wtedy chyba musiała wiedzieć, że jest chora, ale wielokrotnie ona i Romek powtarzali, że ważniejsza jest jakość, a nie długość związku. Czasami myślę, że dajemy te medale za 50-lecie pożycia, a powinniśmy dawać je za to, jaki ten związek jest, jaka jest ta rodzina i jaka jest ta para. Akurat ta para była przepiękna, mimo że przetrwała krótko - dodaje.

Pisarka jest zdania, że "prawdziwa miłość nie umiera, ona być może hibernuje".

Czytaj też:

Tytuł audycji: Moje książki

Prowadziła: Anna Stempniak

Gość: Agata Romaniuk (autorka książki "Krótko i szczęśliwie. Historie późnych miłości")

Data emisji: 12.10.2022

Godzina emisji: 23.11

DS/kor