Stojąc w kolejce po śmierć

Wówczas Zofia Posmysz zastanawiała się skąd nad tym kominem wziął się płomień. To palił się tłuszcz ludzkich ciał.

27 stycznia to Międzynarodowy Dzień Pamięci Ofiar Holocaustu. Obchodzony jest w rocznicę wyzwolenia w 1945 roku największego hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, w którym hitlerowcy zgładzili co najmniej milion sto tysięcy ludzi, głównie Żydów. Został uchwalony w rezolucji ONZ w 2005 roku.

27 stycznia 1945 roku Armia Czerwona uwolniła niespełna 8 tysięcy więźniów Auschwitz. Ponad 56 tysięcy osób, hitlerowcy wyprowadzili wcześniej z obozu w tak zwanym "marszu śmierci". Trasa wiodła z Auschwitz przez Pszczynę do Wodzisławia Śląskiego. Z powodu silnego mrozu oraz niezwykłej brutalności hitlerowców zginęło blisko 600 osób.

- Pamiętam kiedy pierwszy raz któryś z nich powiedział Arbeit macht frei dojść Krematorium drei, czyli praca czyni wolnym przez krematorium trzecie – wspomina tragiczne wydarzenia ocalona - starsi, chorzy, matki z dziećmi byli kierowani do krematorium.

Ponieważ nie dało się uśmiercić wszystkich na raz, niektórzy czekali. – Przepustowość tej maszyny śmierci była ograniczona i ci ludzie tam siedzieli na trawniku nad rowem i czekali w kolejce – odtwarzała wydarzenia Posmysz.

Ocaleni z zagłady nigdy nie wrócili do normalnego życia. Wspomnień nie da się wymazać z pamięci. Niektórzy nie mogli, inni jak Zofia Posmysz nie chcieli. - Jeśli zapomnę o nich, Ty Boże na niebie zapomnij o mnie - mówi była więźniarka, która nigdy nie chciała zapomnieć  o tym, co wydarzyło się w Auschwitz Birkenau.

(mb)

Aby wysłuchać wspomnień Zofii Posmysz, wystarczy kliknąć "Wspomnienia Zofii Posmysz" w boksie "Posłuchaj" w ramce po prawej stronie.