Tradycja i nowoczesność. Muzeum Narodowe we Wrocławiu ma 75 lat

Data publikacji: 14.04.2022 08:29

Ostatnia aktualizacja: 14.04.2022 09:14

Ten tekst przeczytasz w 2 minuty

Prezentacja odzyskanego przez Muzeum Narodowe we Wrocławiu obrazu „Opłakiwanie Chrystusa”, z warsztatu Lucasa Cranacha starszego, 31.01.2022, Autor - PAP/Maciej Kulczyński

W tym roku Muzeum Narodowe we Wrocławiu świętuje 75. urodziny. Powołano je do istnienia 28 marca 1947 roku, wówczas pod nazwą Muzeum Państwowego. Z uwagi na zniszczenia wojenne pierwsi goście przekroczyli progi muzeum rok później.

Obchody związane z rocznicą powołania Muzeum Narodowego we Wrocławiu zaplanowano na wiele miesięcy. To miejsce szczególne na mapie Dolnego Śląska i Polski. Dziś prestiż i możliwości placówki stale rosną, na co niebagatelny wpływ ma fakt, że od 1 lutego 2022 roku prowadzona jest ona przez Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.

Burzliwa historia Muzeum Narodowego we Wrocławiu

Muzeum Państwowe we Wrocławiu powstało 28 marca 1947 roku. Wówczas istniało jednak tylko na piśmie. Nominowano dyrektora, którym został dr Jerzy Guttler, zatrudniono czterech pracowników merytorycznych oraz niewielką liczbę obsługi. W dalszej kolejności należało jednak odbudować budynek, który wybrano. - To była siedziba dawnej śląskiej rejencji powiatowej. Był to więc budynek urzędniczy, który został mocno zniszczony podczas bombardowań w kwietniu 1945 roku - mówi obecny dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu prof. Piotr Oszczanowski.

Odbudowa zakończyła się pomyślnie, następnie zaadaptowano budynek do celów muzealnych. 13 lipca 1948 roku pojawili się pierwsi zwiedzający i właśnie ten dzień uznaje się za datę rozpoczęcia działalności Muzeum Państwowego we Wrocławiu. W roku 1950 stało się Muzeum Śląskim, a w roku 1970 Muzeum Narodowym. - Wrocław był morzem ruin. I tu rodzi się życie. To są zbiory, to są kolekcje, miejsca, oddziały, ale przede wszystkim to są ludzie - wylicza gość audycji. I dodaje, że właśnie oni wykazali się ogromną odwagą i wizjonerstwem.

Ocalić wspomnienia

Choć czasy były trudne, nowo powstałe muzeum wypełniało szereg kluczowych zadań. Przede wszystkim dawało szansę kontaktu z czymś pięknym i niezwykłym. - Stało się też azylem, miejscem, w którym ludzie znajdują wytchnienie i schronienie - opowiada prof. Piotr Oszczanowski. Aby uczcić tych, którzy nie pozwolili zginąć polskiemu dziedzictwu, stworzono serię wydawniczą "Przypadki Wrocławskich Muzealników". To wspomnienia osób, które przez lata dbały o funkcjonowanie muzeum i jego systematyczny rozwój.

Zwrócono się więc m.in. do Danieli Stankiewicz, emerytowanej konserwatorki Muzeum Narodowego we Wrocławiu, która w latach 60. XX w. odkryła fałszerstwo, a także do dr Bożeny Steinborn, związanej z placówką przez 30. lat. - Są skarbnicą pamięci muzealnej. To, co jest tak ulotne: historie, anegdoty, to składa się na codzienność. Ale ta codzienność ucieka z annałów poważnych opracowań historycznych - zauważa gość audycji. W ramach serii opublikowano także wspomnienia Marii Starzewskiej i Mariusza Hermansdorfera. Pamięć zasłużonych muzealników uczczono również ich popiersiami.

POSŁUCHAJ

10:27

Muzeum Narodowe we Wrocławiu obchodzi 75. rocznicę powstania (Skarby kultury polskiej/Jedynka)

Dla każdego coś pięknego

W roku 1947 Muzeum Państwowe obejmowało aż siedem oddziałów. Było to spowodowane dziejową koniecznością, faktem, że inne placówki po prostu nie istniały. To z czasem ewoluowało, dziś działalność Muzeum Narodowego we Wrocławiu budowana jest w oparciu o cztery oddziały. - W Gmachu Głównym gromadzimy przede wszystkim sztukę śląską, sztukę polską i europejską, tę dawną. Tu także prezentujemy zasoby rzemiosła artystycznego - tłumaczy gość Programu 1 Polskiego Radia. W dawnym Pałacu Biskupim we Wrocławiu zorganizowano Muzeum Etnograficzne, jest również Panorama Racławicka oraz Muzeum Sztuki Współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł.