Wiersz pochodzi z tomu "Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada", który wydany został w 1974 roku.
- W tym wierszu pojawia się wielki żal, że gdzieś ucieka to, co w życiu najważniejsze. Że się wymyka świat i ucieka istnienie. Mamy tu gorzkie rozliczenie poety z samym sobą - wyjaśnia Iwona Smolka.