Amudena Rutkowska z Państwowego Muzeum Etnograficznego mówi, że wcześniej zastępował ją albo podłaźnik albo podłaźniczka, czyli gałąź lub czubek drzewa iglastego. Wieszano je u sufitu, często bezpośrednio nad stołem lub w rogu. Zdarzało się też, że wieszano je nad drzwiami wejściowymi.
W Polsce choinka początkowo zdobiła wnętrza mieszczańskich i szlacheckich domów. Na polskiej wsi pojawiła się dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym. Były też regiony, gdzie jako świąteczna dekoracja znalazła swoje miejsce dopiero w latach pięćdziesiątych lub sześćdziesiątych ubiegłego stulecia.
Dawniej na choince wieszano naturalne ozdoby, takie jak jabłka czy orzechy. Wraz z rosnącym powodzeniem iglastego drzewka zaczęto produkować ozdoby choinkowe. "To tak zwana norymberszczyzna. Były to zabawki, wykonane często z tektury" - mówi Patryk Pawlaczyk z Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. Pierwsze ozdoby choinkowe spotkały się z falą krytyki. Zarzucano im, że łamią polską tradycję Dawniej choinkę strojono dopiero w wieczór wigilijny.
IAR