Francisco Goya na fortepianie

"Płytowy Trybunał Dwójki" tym razem z udziałem publiczności! W niedzielne popołudnie słuchaliśmy cyklu Enrique Granadosa "Goyescas". Które nagranie okazało się najlepsze?

Trybunał w składzie: Dorota Kozińska, Kacper Miklaszewski, Jacek Hawryluk i Karol Radziwonowicz.

Foto: Wojciech Kusiński/PR

"Goyescas" - cykl fortepianowy inspirowany malarstwem Francisco Goi. Suita zamyka się w dwóch zeszytach. W pierwszym zawarto cztery utwory, w drugim dwa. Enrique Granados rozpoczął pracę na cyklem w 1909 roku. Pierwszy zbiór wykonał w Barcelonie 11 marca 1911 roku. W tym samym roku, tyle że w grudniu, ukończył drugą część, której prawykonanie odbyło się w Paryżu w 1914 roku. Często do sześciu kompozycji dołącza się także siódmą – "El pelele", prawykonaną także w 1914 roku. "Goyescas" stały się podstawą opery wystawionej w Nowym Jorku w styczniu 1916 roku.

Kolejność słuchania:
I runda
(Zeszyt I) "Los Requiebros"
II runda
(Zeszyt II) "El Amor y La Muerte"
III runda
(Zeszyt I) "El Fandango de Candil"

Finał
(Zeszyt I) "Quejas ó La Maja y el Ruiseñor"

W ławach sędziowskich zasiedli: Dorota Kozińska, Kacper Miklaszewski i Karol Radziwonowicz. Po raz pierwszy w nagraniu audycji wzięli udział słuchacze Dwójki (dziękujemy!), którzy także głosowali na swoje ulubione nagranie.
Audycję prowadził Jacek Hawryluk

***

W audycji wykorzystano następujące nagrania:

Alicia de Larrocha (Hispavox 1966, Clave - EMI Odeon Madryt, CD EMI „Great Recordings Of The Century”) - zwycięska interpretacja

Aldo Ciccolini (LP EMI 1966/ CD 2009 w zestawie 56 płyt dokumentujących dorobek Ciccoliniego zarejestrowany dla EMI w latach 1950-1991)

Alicia de Larrocha (LP Decca 1977/CD Decca „Double Decca” 1996)

Cristina Ortiz (CD Collins Classics 1989/CD Brillant Classics 2012 – box “Spanish Piano Music”)

Luis Fernando Pérez (Mirare 2011)

Garrick Ohlsson (Hyperion 2012)