Piotr Alexewicz jest jednym z czterech Polaków, którzy zakwalifikowali się do II etapu XIX Konkursu Chopinowskiego. To już jego drugie podejście do tego prestiżowego wydarzenia – cztery lata temu, w XVIII edycji, dotarł do trzeciego etapu. Jego interpretacje zwracały wówczas uwagę wrażliwością i dojrzałością, choć nie zapewniły mu miejsca w finale. Dziś, powracając na scenę Konkursu, pianista z Wrocławia ponownie przykuwa uwagę publiczności. Jego występ rozbudził ambicje zarówno słuchaczy, jak i komentatorów radiowej Dwójki, którzy dostrzegają w nim artystę coraz bardziej świadomego własnego brzmienia i emocjonalnej głębi muzyki Chopina.
Piotr Alexewicz - pianista, który mierzy wysoko
- To pianista, który bardzo przemyślał plan swojego występu i ułożył go z bardzo ambitnych utworów, bo i Fantazja f-moll op. 49, ale i Nokturn E-dur op. 62 nr 2 czy Etiuda h-moll op. 25 nr 10. A potem w drugim etapie widzimy cały komplet preludiów – to świadczy o tym, że Piotr Alexewciz mierzy wysoko - mówiła Róża Światczyńska po występie pianisty w I etapie.
- Fantazja f-moll bardzo rzadko pojawia się programie recitali uczestników I etapu, tym większy ukłon w stronę pana Piotra Alexewicza, że sięgnął po tę wymagającą formę - dodał Andrzej Sułek.
Sam pianista w rozmowie z Olgą Borzyszkowską zwrócił uwagę na swój konkursowy repertuar, który zdecydowanie różni się od tego sprzed czterech lat. - Szukałem utworów, które szczególnie są mi bliskie. Czasami było tak, że zaczynałem pracę nad jakimś utworem, zagrałem go może 2-3 razy na scenie i zdecydowałem, że jest jakiś problem w tej relacji między dziełem a wykonawcą. W taki sposób starałem się odnaleźć poszczególne części, które do mnie przemawiają, a potem ułożyć je w jakiś sposób w całość - wyjaśnił.
Czytaj też:
Droga pianisty do międzynarodowej sceny
Artystyczna droga Piotra Alexewicza rozpoczęła się we Wrocławiu, gdzie kształcił się pod okiem prof. Pawła Zawadzkiego. Doskonalił się również pod kierunkiem Nikolaia Demidenki, znanego z głębokiego, lirycznego podejścia do Chopina. Obecnie pianista rozwija swój warsztat u Konstantina Scherbakova w Zurychu, czerpiąc z tradycji rosyjskiej szkoły pianistycznej i jej charakterystycznej dbałości o formę i narrację muzyczną.
Piotr Alexewicz konsekwentnie buduje swoją pozycję na międzynarodowej scenie pianistycznej, zdobywając kolejne laury i wyróżnienia. W 2025 roku został uhonorowany II nagrodą na prestiżowym Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Hilton Head, a wcześniej dwukrotnie zwyciężał w Ogólnopolskim Konkursie im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Jego talent dostrzeżono także podczas XVIII Konkursu Chopinowskiego, gdzie otrzymał Nagrodę im. prof. Zbigniewa Drzewieckiego. W 2024 roku triumfował w konkursie Fundacji Jmanuela i Evamarii Schenków w Szwajcarii, zdobywając wszystkie nagrody specjalne. Każde z tych wyróżnień jest świadectwem nie tylko jego technicznej perfekcji, ale przede wszystkim zdolności do przekazywania muzyki Chopina z prawdziwym wyczuciem i artystyczną dojrzałością.
Kontakt z publicznością – esencja interpretacji Piotra Alexewicza
Piotr Alexewicz współpracował z wybitnymi dyrygentami, takimi jak Howard Shelley, Carlos Miguel Prieto, Andrzej Boreyka czy Marek Pijarowski, co pozwoliło mu rozwijać interpretacyjną dojrzałość. Dla niego scena to nie tylko przestrzeń wykonania utworu – to żywy dialog z publicznością. Już w 2020 roku, w rozmowie z Klaudią Baranowską, pianista podkreślał, jak istotny jest bezpośredni kontakt ze słuchaczami, który kształtuje jego interpretacje i nadaje muzyce szczególną głębię.
- Kontakt z publicznością jest najważniejszy. Ja zawsze cenię to, kiedy mogę wyjść na estradę i podzielić się muzyką z ludźmi, którzy są na sali. Bo ta specyficzna atmosfera koncertu wpływa na mnie znacząco i to w głównej mierze składa się na interpretację; nie tylko to, co się wypracuje w zaciszu domowym, ale również ta atmosfera - opowiadał. - Ja nie jestem typem estradowca, który jest szczęśliwy będąc na scenie, pokazując się ludziom. Ja cenię muzykę samą w sobie, kiedy mogę podzielić się nią z innymi.
Równolegle pianista dokumentuje swoje artystyczne spojrzenie na Chopina w nagraniach – do tej pory powstały dwa albumy dla Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina: debiutancka płyta z 2019 roku, zawierająca utwory Beethovena, Chopina, Liszta i Ravela, oraz album z 2021 roku, na którym wraz z orkiestrą Sinfonia Varsovia pod batutą Howarda Shelley'a zarejestrował kompozycje Chopina na fortepian i orkiestrę.
Nie tylko Chopin – samoloty i inne pasje Piotra Alexewicza
Pasją Piotra Alexewicza jest jednak nie tylko fortepian. Choć jego życie wypełnia muzyka Chopina i wyzwania konkursowe, pianista znajduje też czas na zainteresowania zupełnie inne, które pozwalają mu oderwać się od codziennej rutyny i spojrzeć na świat z innej perspektywy. Fascynuje go lotnictwo.
- Właściwie mam tak od dziecka - mówił w wywiadzie dla Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina. - Jestem bardzo szczęśliwy, kiedy mogę podróżować, kiedy wsiadam do samolotu i mogę analizować lotniska, linie lotnicze, samoloty i nowości, jakie są w tej branży. To mi daje odskocznię i pozwala zapomnieć o rzeczach, które w danym momencie mnie frapują, że coś było nie tak, że coś można było zrobić lepiej - wyznał.
***
Anna Myśliwiec/pg
.
